پل فولكيه در رساله ديالك تيك كاربردهاى گوناگون اين واژه را در ادوار مختلف، مورد بررسى قرار داده و ما فشرده بررسى او را در اين جا مى آوريم.

ديالك تيك در اصل از كلمه يونانى «ديالكو» مشتق شده است كه دو معناى اصلى، آن «بحث» و «دليل» است. و براى به دست آوردن كار بردهاى مختلف اين لفظ بايد اين معناى را زمانى بندى كرد و به چهار دوره تقسيم كرد، اينك مشروح اين قسمت:

1ـ ديالك تيك در دوره فلاسفه قبل از يونان

الف ـ به گفته «ديوژن لائوس» ارسطو اختراع ديالك تيك را به «زنون» شاگرد «بارمينه» نسبت مى داد، خصوصيات ديالك تيك او اين بود كه هرگز نمى خواست سيستمى را برقرار كند و يا نظريه اى را به اثبات برساند، بلكه قصد او اين بود كه نظريه طرف را منهدم سازد و براى ويرانگرى نظريه طرف، از صغرى و كبرى مورد پذيرش طرف، استفاده مى كرد.[1]

زنون در تاريخ فلسفه از طرفدارن ثبات و سكون طبيعت بوده است شايد هدف او از ابطال نظريه طرف (حركت) اثبات نظريه خود (سكون) بوده است و چنين كارى جز از راه «قياس خلف» كه خود روشى در منطق است امكان پذير نيست، قياس خلف در موردى است كه مسئله دو صورت بيش نداشته باشد، وقتى يك طرف آن باطل، اعلام گرديد قهراً طرف ديگر خود به خود ثابت خواهد شد. بنابراين