مى رود و براى دستگاه هاى محدود و مجزا هم حركت ابدى و مستمر، و هم تكامل برتر شدن، مردود و محال شناخته شده است و فقط سيستم هاى باز مى توانند در شرايط خاصى خصلت حفظ، توليد و تكامل را داشته باشند.

2ـ آيا تحول تزها به سنتزها همه جا با تكامل همراه است؟

ماركسيسم معتقد است كه تبدل تز و از طريق آنتى تز به سنتز، پيوسته به صورت تصاعدى و تكاملى است و هميشه از تركيب آن دو، سنتزهاى كامل ترى بهوجود مى آيد، استالين در اين مورد مى نويسد:

«اسلوب ديالك تيك بر اين است كه سير تكامل را نبايد به مثابه حركت دورانى، به مثابه تكرار ساده مراحل گذشته دانست، بلكه بايد آن را به مثابه حركت صعودى، به مثابه حركت كيفى كهنه به حالت كيفى نو، به مثابه تكامل از ساده به بغرنج، از دانى به عالى تلقى كرد.

انگلس مى گويد: طبيعت، سنگ محك ديالك تيك است و علوم طبيعى معاصر كه مصالح بسيار فراوان و روزافزون براى آزمايش ديالك تيك به دست مى دهد ثابت كرده است كه طبيعت چنين نيست آن ها برروى دايره اى كه هميشه يكسان است، دور بزنند».[1]

از نظر فلسفه اسلامى، تمام تحول ها و تغييرها، به سوى تكامل است و خلاصه آن اين است كه تكامل در فلسفه جز اين نيست كه قوه ها به فعليت ها، و توان ها به شدن ها، تبديل گردد، در اين صورت همه حركت ها حتى حركت هاى مكانى و دايره اى و مكانيكى يك نوع