برضد خود بسيج مى نمايد، و سرانجام مرگ نظام، در ضمن رشدش فرارسيده و به نظام سوسياليستى تبديل مى شود.

ماركسيسم معتقد است كه مالكيت انسان بر زمين و ابزار در روزگار قديم به صورت اشتراكى بود، پس از گذشتن يك مرحله بدوى، چنين مالكيتى مانع توليد شناخته شد، از اين جهت الغا گرديد آن گاه پس از طى مراحلى، مالكيت اختصاصى مانع از توليد شناخته مى شود و با آن مخالفت مى شود در اين صورت بشر مجدداً به مالكيت اشتراكى باز مى گردد، اما در شكل عالى تر و توسعه يافته تر، يعنى مالكيت عمومى با استفاده از فنون و كشفيات علمى و بدون ممانعت از نو فرامى رسد.

4ـ در برخى از پديده هاى مربوط به انسان پايه هاى سه گانه توليد، رشد و نزول، به خوبى روشن است; مثلا گاهى سلامتى و دارايى، تن پرورى و خوش گذرانى را به دنبال مى آورد، آن گاه مرحله نهايى، بيمارى و فقر فرامى رسد.

5ـ خانواده هايى از ملت ها، در اوج قدرت زندگى مى كنند در ضمن رشد، عوامل كوبنده اى در دل اجتماع آنان پديد مى آيد، ناگهان ستاره اقبال آنان به افول و خاموشى مى گرايد.

6ـ ماركسيسم معتقد است كه در مبارزه «آنتى تز» با «تز»، تحولات و تغييرات در آغاز كار نامحسوس و كمّى مى باشد. و رشد تز به صورت «افزايش كمّى و حجمى» صورت مى گيرد وقتى تغييرات به اوج خود رسيد، ناگهان از طريق جهش، تغييرات كمّى به كيفى تبديل مى گردد و