[سوره آل‌عمران (3): آیات 38 تا 41]

اشاره

هُنالِکَ دَعا زَکَرِیَّا رَبَّهُ قالَ رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ (38) فَنادَتْهُ الْمَلائِکَةُ وَ هُوَ قائِمٌ یُصَلِّی فِی الْمِحْرابِ أَنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُکَ بِیَحْیی مُصَدِّقاً بِکَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ سَیِّداً وَ حَصُوراً وَ نَبِیًّا مِنَ الصَّالِحِینَ (39) قالَ رَبِّ أَنَّی یَکُونُ لِی غُلامٌ وَ قَدْ بَلَغَنِیَ الْکِبَرُ وَ امْرَأَتِی عاقِرٌ قالَ کَذلِکَ اللَّهُ یَفْعَلُ ما یَشاءُ (40) قالَ رَبِّ اجْعَلْ لِی آیَةً قالَ آیَتُکَ أَلاَّ تُکَلِّمَ النَّاسَ ثَلاثَةَ أَیَّامٍ إِلاَّ رَمْزاً وَ اذْکُرْ رَبَّکَ کَثِیراً وَ سَبِّحْ بِالْعَشِیِّ وَ الْإِبْکارِ (41)
38- در آنجا زکریا پروردگار خود را خواند و گفت: پروردگارا بمن از جانب خود فرزند پاکی عطا کن که تو دعا را شنوایی (اجابت کننده‌ای).
39- فرشتگان او را که در محراب ایستاده و نماز می‌خواند، ندا کردند که خدا تو را به یحیی بشارت می‌دهد (که او) کلمه خدا (مسیح) را تصدیق می‌کند، و رهبر و پارسا و پیامبر و از پاکان است.
40- گفت: خدایا چگونه مرا پسری خواهد بود، حال آنکه پیر شده‌ام و زنم نازاست، فرمود:
همین طور خدا هر چه بخواهد انجام می‌دهد.
41- گفت: خدایا برای من نشانه‌ای قرار بده، گفت: نشانه تو آن است که سه روز با مردم جز باشاره سخن نتوانی گفت (زبانت از کار خواهد افتاد) خدایت را بسیار ذکر کن و در هر دو طرف روز او را تسبیح گوی.