شرحها

در این آیات روشن شده که مخالفت با رسول خدا از مصادیق شرک است، مشرکان که از خدا بریده‌اند معبودهای باطل و شیطانی بی‌فائده را می‌خوانند.
شیطان از مهلت خدا سوء استفاده کرده به فکر اغفال بندگان است، پیروان او اهل آتش و پیروان خدا و عدل اهل سعادتند و نیز روشن شده که مسلم در مقابل اعمال خود مسئول است، در پایان در رفع این اشکال که چرا اسلام بدون عمل اثری ندارد، فرموده خوبی دین روشن است ولی آن طریقیّت دارد، تعیین کننده سعادت و شقاوت عمل است.
116- إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ.
این آیه مطلب مستقلّی است، در عین حال روشن می‌کند که مخالفت با رسول خدا و پیروی از غیر راه اسلام از اقسام شرک است [1] عدم آمرزش شرک در صورتی است که شخص، مشرک از دنیا برود و گرنه در دنیا هر گناهی با توبه قابل آمرزش است، منظور از یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ آنست که گناهان غیر از شرک قابلیت آمرزش دارند نه این که حتما بخشوده خواهند شد وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا بَعِیداً شرک بریدن از خداست و چنان دور شدن از خداست که در آخرت رسیدن به خدا ندارد ولی در گناهان دیگر دور شدن از خدا مثل شرک نیست.
117- إِنْ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا إِناثاً وَ إِنْ یَدْعُونَ إِلَّا شَیْطاناً مَرِیداً.
با در نظر گرفتن این که انث به معنی انفعال و نرم شدن است و با در نظر گرفتن آیاتی نظیر إِنَّ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ عِبادٌ أَمْثالُکُمْ اعراف/ 194 إِنَّ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ یَخْلُقُوا ذُباباً حجّ/ 73