تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 452

مریدا: به معنی منفعلهاست.
مریدا: مرد: عاری بودن و مستمرّ بودن. شجرا مرد: درختی که از برگ عاری و خالی است شیطان مرید یعنی شیطان عاری از فائده (بی‌فائده).
مفروض: فرض: قطع. مفروض: قطع شده و معیّن شده. نصیب مفروض:
حصّه معیّن.
امنینهم: منی (بر وزن عقل): اندازه‌گیری. تمنّی: آرزو کردن زیرا که آرزو در ذهن انسان اندازه‌گیری شده است «امنینّهم»:
بآرزو وادار می‌کنم آنها را.
یبتکن: بتک: بریدن. «یبتکنّ» قطع می‌کنند.
آذان: اذن (بر وزن شتر): گوش. جمع آن آذان است.
غرور: غرّ و غرور: فریب دادن و تطمیع. ممکن است آن، در آیه به معنی فاعل و فریبنده باشد.
محیص: حیص: عدول. بر کنار شدن. محیص اسم مکان است به معنی قرارگاه و محلّ بر کنار شدن.
قیلا: قیل و قول به معنی مطلق سخن گفتن است.
امانی: امنیّه: آرزو. امانّی جمع آن است.
نقیر: خال یا فرو رفتگی کوچکی است در پشت هسته خرما گویی منقاری به آنجا زده‌اند شی‌ء سبک و حقیر را با آن مثل می‌زنند و نیز به معنی تراشه است.
حنیف: حنف (بر وزن شرف): میل به حق. حنیف: مایل به حق (موحّد).
خلیل: خلّه: محبت و دوستی. خلیل: دوست.

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 452

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست