تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 448

«من اعطی الاستغفار لم یحرم المغفرة»
هر که موفق به استغفار شد از آمرزش محروم نمی‌شود. مراد از آیه آن است که گناه قابل جبران است خواه نسبت به خدا باشد یا نسبت به بندگان خدا.
111- وَ مَنْ یَکْسِبْ إِثْماً فَإِنَّما یَکْسِبُهُ عَلی نَفْسِهِ وَ کانَ اللَّهُ عَلِیماً حَکِیماً
.یعنی برگشت اعمال بد به خود انسان است، خدا به گناهان دانا و این اثر از روی حکمت است به نظرم این آیه مقدّمه است برای آیه بعدی.
112- وَ مَنْ یَکْسِبْ خَطِیئَةً أَوْ إِثْماً ثُمَّ یَرْمِ بِهِ بَرِیئاً فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِیناً
.این آیه اشاره به دزدیدن طعام و سلاح و نسبت دادن به دیگری است چنان که در شأن نزول نقل شد ولی مضمون آن کلّی است، به نظرم مراد از خطیئه آنست که غیر عمدی باشد مثل قتل خطا و نحو آن، ولی اثم آنست که از روی عمد واقع شود، المیزان احتمال می‌دهد اوّلی مربوط به گناهی است ما بین انسان و خدا مثل روزه خوردن و غیره. به هر حال منظور آنست که هر کس خطایی یا گناهی مرتکب شود و آن را به دیگری نسبت دهد بهتان و گناهی آشکار به گردن گرفته است، بهتان نسبت به شخص بهتان زده، گناه نسبت به خود عمل است.
113- وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکَ وَ رَحْمَتُهُ لَهَمَّتْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ أَنْ یُضِلُّوکَ وَ ما یُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَ ما یَضُرُّونَکَ مِنْ شَیْ‌ءٍ
.مراد از «همّت» ظاهرا تأثیر قصد آنهاست یعنی اگر وحی و رحمت خدا نبود قصد آنها در تو اثر می‌کرد و تو را بطرفداری از خائنان وا می‌داشت ولی چون فضل خدا با تو است اضلال، به خودشان باز می‌گردد زیرا اضلال دیگران گناه و هر گناه ضلالت است و به تو هیچ ضرری در این زمینه نمی‌زنند. وَ أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَیْکَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ عَلَّمَکَ ما لَمْ تَکُنْ تَعْلَمُ وَ کانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکَ عَظِیماً
این

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 448

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست