نکته‌ها

درباره متعه ناچاریم بچند مطلب اشاره کنیم:
اوّل: شکّی نیست در اینکه متعه در زمان رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله تشریع شده و مسلمانان بآن عمل کرده‌اند، برادران اهل سنّت می‌گویند: این عمل پس از مدّتی در زمان آن حضرت تحریم گردیده ولی شیعه به پیروی از امامان اهل بیت علیهم السّلام و عدّه‌ای از صحابه معتقد است که به این تحریم عمل نشده و پیوسته حلال بوده و هست.
دوّم: قطع نظر از روایات اهل بیت علیهم السّلام، روایات اهل سنّت نیز حاکی است که تحریم آن بنا بر سیاستی از طرف عمر بن الخطاب بوده است مثلا سیوطی در تاریخ الخلفاء در فصل «اوّلیات عمر» می‌گوید: عمر اوّلین کسی است که متعه را تحریم نمود.
مسلم در صحیح خود باب «نکاح المتعه» از جابر بن عبد اللَّه انصاری نقل کرده: که در زمان رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و ابو بکر متعه کردیم تا وقتی که عمر از آن نهی نمود. جصاص در احکام القرآن از عمر بن الخطاب نقل می‌کند که: «متعتان کانتا علی عهد رسول اللَّه و انا انهی عنهما و اضرب علیهما متعة الحج و متعة النساء» [1] یعنی دو تا متعه در زمان رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله بودند ولی من از آن دو نهی می‌کنم و هر کس آن دو را عملی کند شلاقش می‌زنم. این سه نمونه برای ما کافی است و گرنه روایات بیش از آن است که در اینجا آورده شود.