نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 300
چهارمی «میمونه» که زن رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله شد، مادر هر
چهار نفر زنی بنام «هند دختر عوف» بود که گفتهاند بهترین دامادها را
داشته است. میمونه به خواهرش «ام الفضل» گفت: میخواهم زن رسول خدا شوم،
ام الفضل جریان را به شوهرش عباس نقل کرد با عباس محضر آن حضرت آمده و از
وی خواست که خواسته «میمونه» را تحقق بخشد، حضرت قبول کرده عمو زادهاش
جعفر طیار را مأمور این کار کرد، ازدواج انجام پذیرفت، «سرف» محل ازدواج
برای میمونه بقدری محترم بود که چون در نصف دوم قرن اول از دنیا رفت وصیت
نمود جنازهاش را به «سرف» برده و در همانجا که بعقد ازدواج نبی اکرم آمده
بود دفنش کردند آری داعیه این ازدواج یک امر عاطفی بود چنان که از وضع
ماجرا روشن است (نساء النبی/ 213).
صفیه دختر حیّ
صفیه دختر «حیّ بن اخطب» از یهود «بنی نضیر» که در خیبر اقامت گزیده
بود، پدرش «حیّ» در ماجرای «بنی نضیر» کشته شد و شوهرش «کنانة بن ربیع» در
جنگ «خیبر» طعمه شمشیر اسلام گردید در کتاب «نساء النبی/ 163» نقل کرده که
صفیه پیش از «کنانه» زوجه «سلام بن مشکم» بود و نیز نسب «صفیه» را به
«هارون» برادر موسی علیه السّلام رسانده است. در «سفینة البحار» نیز گفته: صفیه ابتدا زوجه سلام بن مشکم بود، پس از فوت وی با «کنانه» ازدواج کرد. بهر
حلال «صفیه» میان اسیران یهود بود که رسول خدا او را برای خود انتخاب
فرمود و آزادش کرد و تزویجش نمود و بدین وسیله او را از ذلتی که داشت نجات
داده و پیوندی با یهود بوجود آورد. به نظر نگارنده پیوند با یهود سبب این
وصلت گردید.
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 300