زینب دختر خزیمه و میمونه

زینب دختر خزیمه وی را «ام المساکین» مادر بنیوایان می‌گفتند زن عبیدة بن حارث عمو زاده آن حضرت بود، عبیده همان است که در «بدر» زخم برداشت و در بین راه شهید شد، پس از وی رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله زینب را تزویج کرد و در حیات آن حضرت از دنیا رفت، میمونه دختر حارث زن «ابی سبره عامری» بود، پس از وفات وی، رسول خدا آن گاه که از «عمره» بر می‌گشت در «سرف» که در ده میلی مکه واقع است او را تزویج کرد (اعلام الوری/ 149).
راجع به «زینب» مطلب روشن است که شوهرش اولین شهید اسلام است، افتخار ام المؤمنین شدن جبران شکست او بود، اما درباره «بره» که رسول خدا او را «میمونه» نام نهادند باید دانست چهار خواهر بودند که حضرت در حق آنها فرمود: «الاخوات المؤمنات» خواهران مؤمن، یکی «ام الفضل» زن عباس بن عبد المطّلب که پس از خدیجه کبرا ایمان آورد، دیگری «اسماء بنت عمیس» که زن جعفر طیار بود، سومی «سلمی بنت عمیس» که زن حمزه سید الشهدا بود،