تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 281

می‌تواند یک زن بگیرد [1]. می‌گویند در مدینه و با آمد، مسلمانی که دو زنش در آن و با مردند قرعه انداخت که کدام را پیش از دیگری دفن کند. ذلِکَ أَدْنی أَلَّا تَعُولُوا یعنی اکتفاء بیک زن یا اکتفاء به کنیزی که دارید بعدم احجاف نزدیکتر است و راهی است که می‌توانید بآن متوسل شوید. بعضی‌ها با توسل بآیه 129 از همین سوره وَ لَنْ تَسْتَطِیعُوا أَنْ تَعْدِلُوا بَیْنَ النِّساءِ گفته‌اند در اسلام بیشتر از یک زن جایز نیست ولی جواب آن ذیل آیه مذکور خواهد آمد.
4- وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَةً لفظ «نحلة» نشان می‌دهد که مهریه عطیه‌ای است از جانب شوهر برای احترام و بزرگداشت زن که با این عمل صدق علاقه خود را به زن اثبات می‌کند نه اینکه زن متاع است و مهریه قیمت او. فَإِنْ طِبْنَ لَکُمْ عَنْ شَیْ‌ءٍ مِنْهُ نَفْساً فَکُلُوهُ هَنِیئاً مَرِیئاً.
یعنی: اگر چیزی از آن را برضای خاطر بشما واگذاشتند، راحت و گوارا بخورید ظاهرا این برای رفع شبهه‌ای است که روایت شده: مردم گناه می‌دانستند از صداقی که بزن داده‌اند چیزی از زن قبول کنند [2].
5- وَ لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَکُمُ الَّتِی جَعَلَ اللَّهُ لَکُمْ قِیاماً.
این آیه می‌گوید: که اموال مایه قوام زندگی است و زندگی بر آنها استوار است و اموال باید در دست عقلا باشد، مال سفیهان اعم از یتیمی که بسن بلوغ رسیده ولی سفیه است یا غیر او، باید در دست ولی آنها باشد، نسبت اموال باولیاء با آنکه از آن سفیهان است باین جهت است که حق تصرف با آنهاست.
از امام صادق صلوات اللَّه علیه منقول است که سفهاء را بر یتیمانی تطبیق

[1] کلمه «ما ملکت» مفعل فعل محذوفی است مثل «اقتصروا علی ما ملکت ایمانکم»
[2] از تفسیر صافی.

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 281

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست