تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 282

فرموده‌اند که رشد ندارند [1] ولی به نظرم فرمایش آن حضرت بیان مصداق است.
وَ ارْزُقُوهُمْ فِیها وَ اکْسُوهُمْ وَ قُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفاً ولی فقط می‌تواند خوراک و لباس آنها را از آن مال تهیه کند «فیها» می‌فهماند که خوراک و لباس از آن مال است خواه از اصل آن باشد یا از عاید آن، اگر «منها» بود فقط مصرف عین مال را میرسانید. و چون سفیه گاهی بمقام اعتراض خواهد آمد که چرا اموال مرا بدستم نمی‌سپارید لازم است ولی، جواب ملایم و مناسب بدهد.
6- وَ ابْتَلُوا الْیَتامی حَتَّی إِذا بَلَغُوا النِّکاحَ فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْداً فَادْفَعُوا إِلَیْهِمْ أَمْوالَهُمْ.
بلوغ دو تا است یکی بلوغ سنّی که با تمام کردن پانزده سالگی در پسران و نه سالگی در دختران است [2] دوم عقلی و رشد است که بتواند در مال تصرف عقلایی کند و بیهوده از دست ندهد. ولیّ یتیم با دو شرط می‌تواند مال او را بدستش بسپارد و آن دو همان بلوغ تکلیفی و بلوغ عقلی است. اطفال به مجرد بلوغ احکام عبادات و غیره بر او واجب می‌شود و حدود، دیات و غیره بر آنها اجراء می‌کرد ولی تصرف در اموال و نفوذ شهادت و اقرار و نظیر آن بستگی به رشد دارد وَ لا تَأْکُلُوها إِسْرافاً وَ بِداراً أَنْ یَکْبَرُوا مال آنها را از روی اسراف، و به عجله نخورید که مبادا بزرگ شوند و مانع گردند [3] اما بدون اسراف، خوردن از آن جایز است که در ذیل خواهد آمد

[1]
عیاشی «عن علی بن ابی حمزه عن ابی عبد اللَّه (ع) قال سألته عن قول اللَّه تعالی و لا تؤتوا السفهاء اموالکم. قال هم الیتامی لا تعطوهم اموالهم حتی تعرفوا منهم الرشد قلت:
فکیف یکون اموالهم اموالنا؟ فقال اذا کنت انت الوارث لهم.
[2] رسیدن بحد نکاح در اسلام با یکی از سه چیز است در پسران محتلم شد، روئیدن موی سیاه و خشن در زیر ناف (عانه) و تمام کردن پانزده سال، و در دختران حائض شدن، روئیدن موی سیاه در عانه و تمام کردن پانزده سال، و در دختران حائض شدن، روئیدن موی سیاه در عانه و تمام کردن نه سال. هر یک از اینها مستقلا موضوعیت دارند.
[3] در مجمع البیان فرموده: اسرافا، بدارا مصدر هستند در موضع حال یعنی «مسرفین و مبادرین» قرار دارند.

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 282

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست