نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 278
مثنی: (بفتح- م) دو تا دو تا. ثلاث: سه تا سه تا. رباع: چهار تا چهار تا. تعولوا: عول: جور و میل از حق. أَلَّا تَعُولُوا یعنی اینکه ظلم و جور نکنید. صدقات: صدقه (به فتح صاد و ضمّ دال) مهریّه، جمع آن صدقات است علّت این تسمیه ظاهرا آنست که صدق احترام زن با آن روشن میشود. نحلة: عطیّه طبرسی فرموده: عطیّه ایکه در مقابل ثمن و عوض نباشد (قاموس قرآن). هنیئا: هنأ: گوارا بودن. هنیء: گوارا: گویند: هنیء هر چیزی است که در آن مشقّتی نیست مراد از آن در آیه ظاهرا بلا مشقّت بودن است. سفهاء: کم خردان. مفرد آن سفیه است. سفه در اصل به معنی سبکی و خفت است (قاموس قرآن). قیاما: قیام در اینجا به معنی مایه قیام و قوام است «القیام: ما یقوم به الشیء». مریئا: گوارا. راغب گوید: مریء رأس لوله معده چسبیده بحلق است. «مرء الطعام» برای آن گویند که موافق طبع است. آنستم: یعنی: احساس و مشاهده کردید. ایناس به معنی احساس، مشاهده و الفت است. رشد: بلوغ عقلی. کمال. اهل لغت آن را نجات، کمال، هدایت و صلاح گفتهاند. بدار: سرعت و عجله. یستعفف: عفت به معنی مناعت و خودداری است «فلیستعفف» یعنی از خوردن
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 278