شرحها

آیات فوق با آیات «احد» بی‌تناسب نیست، زیرا در جهاد، پیوسته مسئله انفاق مال و تجهیز لشگریان مطرح است، جهاد عبارت اخر ای تلاش با مال و جان است، لذا مناسب بود مسئله انفاق و بخل بررسی شود و سخن یهود که می‌گفتند:
خدا فقیر است و ما بی‌نیاز، نقل و ردّ گردد، گفته‌های دیگر یهود ظاهرا باقتضای مقام پیش آمده است.
180- وَ لا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یَبْخَلُونَ بِما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَیْراً لَهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ «هو» راجع به بخل است که از «یبخلون» فهمیده می‌شود، «خیرا»