نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 221
نقل شده: قطیفهای از غنائم «بدر» مفقود شد، بعضی
احتمال دادند که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله آن را برداشته است، آیه
در ردّ آن نازل گردید. اوّلا آیه درباره «احد» است ثانیا این نقلها بسیار
بعید میباشد در المنار و مجمع البیان روایتی نقل شده که رسول خدا صلّی
اللَّه علیه و آله از خیانت کردن نهی فرمود و اینکه شخص خائن، شتر و اسب
خیانت شده را روز قیامت با خود خواهد آورد و چون روایت از أبو هریره بود از
نقلش منصرف شدم. ظهور آیه آنست که: چیز خیانت شده را با خود خواهد
آورد، ممکن است اشاره به معلوم شدن خیانت باشد و اللَّه العالم. ثُمَّ
تُوَفَّی کُلُّ نَفْسٍ ما کَسَبَتْ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ یعنی: هر کس (از
جمله آن خیانت کننده) اعمّ از آنکه نیکوکار باشد یا بدکار، عملش باو تمام و
کمال داده میشود نه نیکوکار مظلوم میشود که پاداش کم دریافت کند و نه
بدکار، که کیفر فزون به بیند. مقتضای عدل همین است. 162- أَ فَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللَّهِ کَمَنْ باءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللَّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ: یعنی:
آن کس که تابع رضای خداست با آن کس که قرین غضب خداست یکسان نیست، علی هذا
رسول خدا که تابع رضای خداست نمیشود خیانت کند و قرین غضب خدا گردد قیاس
مع الفارق است. 163- هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ بَصِیرٌ بِما یَعْمَلُونَ. این
درجات برای کسانی است که تابع رضای خدا باشند درباره بد کاران درکات گفته
میشود إِنَّ الْمُنافِقِینَ فِی الدَّرْکِ الْأَسْفَلِ نساء/ 145 و اگر هر
دو گروه مراد باشد لا بد از باب تغلیب است. تقدیر آیه «هم ذو درجات»
است ممکن است پس از بازگشت اعمال و لا حق شدن بابدان، خود انسانها درجات
باشند ولی در آیات دیگر لَهُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 221