نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 197
مختصر انسانیتی هم که داشت از
بین رفت و چنان محق و محو شد که امروز او را در ردیف مسلمانان بحساب
نمیآورند. همچنین است ستمگران امروز. آری غلبه و شکست در مؤمنان آن اثر و
در کفار این اثر را دارد. 142- أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا
الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِینَ جاهَدُوا مِنْکُمْ وَ
یَعْلَمَ الصَّابِرِینَ این آیه نظیر آیه 124 بقره است و میگوید: مقرب شدن
در درگاه خدا و اهل بهشت شدن، امتحان و ناگوارایی لازم دارد، مسئله این
نیست که شما بر حقید و باید غالب باشید بلکه باید در تنگناها بیفتید و
مسلمان بودن را در میدان عمل پیاده کنید تا مجاهدان و استقامت کنندگان
شناخته شود «و یعلم» تقدیرش «و ان یعلم»، و «واو» به معنی «با» است یعنی:
هنوز خدا مجاهدان و استقامت کنندگان را آشکار و مشخص نکرده است. «الصابرین»
شامل مجاهدان آنان که در مرکز جنگ ایستاده و فرار نکرده و خلاصه مطلق
استقامت کنندگان در تقوی و راه خداست. 143- وَ لَقَدْ کُنْتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَأَیْتُمُوهُ وَ أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ. در
شورای جنگی که در مدینه تشکیل شد، عده زیادی رأی دادند که از مدینه خارج
شده و در بیرون با دشمن بجنگند، از حضرت باقر صلوات اللَّه علیه نقل شده
چون رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله به مؤمنین از نعیم و منازل بهشتی
شهداء «بدر» خبر داد، بآن نعمت راغب شده و گفتند: خدایا بما جنگی پیش آور
تا در آن شهید شویم، خدا آن را در «احد» بآنها نشان داد ولی در این سخن
ثابت نماندند مگر آنان که خدا خواست [1] آیه در مقام ملامت میگوید: حالا
که پیش از جنگ آرزوی شهادت میکردید.[1] تفسیر آلاء الرحمن،
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 197