تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 196

المیزان فرموده: در قرآن به مقتول در راه خدا «شهید» گفته نشده و آن از مستحدثات اسلامی است، پس مراد از «شهداء» در آیه شاهدان بر اعمال مردم هستند، در المنار هر دو وجه را گفته و وجه اول را ترجیح داده است. بهر حال مقتولین در راه خدا را شهید گفته‌اند که روز قیامت بر اعمال مردم شاهد خواهند بود و یا بعد از مرگ نعیم خدا را مشاهده می‌کنند و یا اینکه خدا و ملائکه باهل بهشت بودن آنها شهادت داده‌اند.
وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ شاید اشاره است که مقام شهادت بهر کسی نصیب نمی‌گردد، خدا فقط پاکان را باین امر می‌گزیند. علّت پنجم و ششم آیه:
141- وَ لِیُمَحِّصَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ یَمْحَقَ الْکافِرِینَ و تا مؤمنان را خالص گرداند و کفار را بتدریج ناقص و زایل کند، گویند مراد از تمحیص مؤمنین خالص کردن آنها از گناهان است، ولی ظاهرا مراد خالص کردن ایمان آنها از آلودگیهای شرک و کفر است چنان که فرموده: وَ لِیُمَحِّصَ ما فِی قُلُوبِکُمْ آل عمران/ 154، آری مداوله و نشیب و فرازها همچون بوته طلا ایمان مؤمن را خالص و پاک می‌کند و توجه او را به خدا و دین می‌افزاید [1].
و نیز، خدا در اثر مداوله کفار را بتدریج محو و زایل می‌کند، منظور آن نیست که کفار را از بین می‌برد، بلکه کفار در روز غلبه طغیان و ستم می‌کنند و در روز شکست مأیوس می‌گردند بدین وسیله آنچه از فضیلت و انسانیت در آنها وجود دارد بتدریج از بین رفته چیزی باقی نمی‌ماند، مثلا معاویه روزی که با پدرش در برابر رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله مغلوب شد بدروغ اسلام آورد، معلوم شد در بت پرستی استقامت نداشته است و آن روز که بر مسلمانان حاکم شد، ظلم و جور پیشه کرد،

[1] موقعی که این قسمت از تفسیر را می‌نوشتم روز 3 ج 2/ 1398 طرف ظهر در بافت کرمان در تبعید بودم، این تبعید و زجر فاصله مرا از ستمگران بیشتر کرده و تنفرم را بآنها افزوده است و این یک نوع خالص شدن ایمان من از دوستی ستم پیشگان است.

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 196

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست