تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 19

به این حدّ نیستند باید بمضمون آنها ایمان آورد و حقیقت آنها را موکول بخدا کرد در اینجا باید چند مسئله مورد توجه قرار گیرد.
اول: ظهور آیه می‌رساند که متشابهات تا آخر متشابه و مبهم خواهند ماند و اگر منظور این باشد که متشابهات با مراجعه به آیات دیگر یا به روایات، از محکمات می‌شوند دیگر تقسیم آیات بدو بخش محکم و متشابه مفهومی نخواهد داشت، بلکه لازم بود که گفته شود: اکثر قرآن محکمات است، مقداری هم متشابه و مبهم است که فهم آنها احتیاج بآیات دیگر و روایات دارد و دیگر معنی نداشت که راسخون در مقام تسلیم بگویند: آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا بلکه خود این تسلیم شدن و آیه مِنْهُ آیاتٌ مُحْکَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ حاکی است که آیات متشابه پیوسته متشابه خواهند بود، در اینجا عین کلمات أمیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه را در این زمینه می‌آوریم، آن حضرت در جواب کسی که از او خواست خدا را توصیف کند فرمود:
«و اعلم یا عبد اللَّه: ان الراسخین فی العلم هم الذین اغنا هم اللَّه عن الاقتحام علی السدد المضروبة دون الغیوب اقرارا بجهل ما جهلوا تفسیره من الغیب المحجوب فقالوا آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا و قد مدح اللَّه اعترافهم بالعجز عن تناول ما لم یحیطوا به علما و سمّی ترکهم التعمّق فیما لم یکلّفهم البحث عنه (عن کهنه- خ ل) رسوخا» [1].
یعنی: بدان ای بنده خدا راسخون در علم کسانی هستند که خدا بی‌نیازشان کرده از داخل شدن به درهایی که درهای غیوب نامیده میشوند، آنها اقرار می‌کنند که تفسیر آن غیبهای مستور را نمی‌دانند لذا در مقام عجز گفته‌اند: آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا خداوند در مقابل این اعتراف آنها را مدح فرموده و عملشان را در ترک

[1]- تفسیر عیاشی. این سخنان در نهج البلاغه در خطبه اشباح (خطبه 90) نیز آمده است.

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 19

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست