نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 17
که در شب قدر، کارها و سرنوشتها از روی حکمت خدا
تقسیم میشوند لذا عبادت میکنیم و از خدا میخواهیم که نصیب ما را بهتر
فرماید، یا اینکه ما حقیقت قُلْ یَتَوَفَّاکُمْ مَلَکُ الْمَوْتِ الَّذِی
وُکِّلَ بِکُمْ سجده/ 11 را نمیدانیم، امّا عقیده داریم که ملک الموت روح
ما را قبض میکند و این عقیده برای ما منشأ اثر است، النهایة واقعیّت آن را
بخدا موکول میکنیم. وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما یَذَّکَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ. اینها
قسمت دوّم از تلقّی کنندگان قرآناند که چون میدانند راهی به دانستن
تأویل متشابه ندارند میگویند: به متشابه ایمان داریم، همه قرآن از جانب
خداست، آنان در اثر اینکه دانش راسخ و بدون شک دارند، تسلیم میشوند. امام
صادق صلوات اللَّه علیه فرموده است: قرآن، محکم و متشابه است به محکم
ایمان میآوریم، عمل میکنیم، متدیّن میشویم، به متشابه ایمان میآوریم
ولی عمل نمیکنیم [1]. وَ الرَّاسِخُونَ ... جمله مستأنفه است، راسخون
در علم منحصر بامامان صلوات اللَّه علیهم نیست، بلکه شامل همه اهل ایمان
است که در علم و ایمانشان شکّی عارض نمیشود، این کلمه حتّی درباره اهل
کتاب نیز بکار رفته است: لکِنِ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَ
الْمُؤْمِنُونَ یُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَیْکَ ... نساء/ 162 و اینکه
از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده که فرمود: «نحن الراسخون فی العلم [2]» یا آنجا که امام باقر علیه السّلام فرموده: «کان رسول اللَّه افضل الراسخون[1] «عن
ابی عبد اللَّه علیه السلام یقول: ان القرآن محکم و متشابه فاما المحکم
فنؤمن به و نعمل به و ندین به و اما المتشابه فنؤمن به و لا نعمل به» تفسیر عیاشی بنظر میاید «و لا نعمل به» سالبه بانتفاء موضوع است، زیرا متشابهات موضوعات عقیدتی هستند نه عملی. [2] تفسیر صافی،
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 17