نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 166
که در ایمان ثابت بوده و آیات خدا را در ساعات شب و اوقات خلوت میخوانند و بخدا عبادت میکنند. ناگفته
نماند: در آیه 110 خواندیم: مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَکْثَرُهُمُ
الْفاسِقُونَ مذمت و مطالب گذشته همه بررسی حالات فاسقان یهود بود، در این
آیه و دو آیه بعدی به مقتضای عدالت و انصاف راجع به اهل ایمان از آنها، سخن
رفته تا حق هر دو گروه ادا شود. گویند: این آیه و دو آیه بعدی درباره
یهودیهایی است که اسلام آوردند از قبیل عبد اللَّه سلام و غیره. این سخن دو
اشکال دارد یکی اینکه در این صورت اطلاق «اهل کتاب» بر آنها صحیح نیست.
دوّم اینکه در آیه بعدی آمده: وَ ما یَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ فَلَنْ
یُکْفَرُوهُ ضمیر «یفعلوا» به اهل کتاب بر میگردد و ظهورش آن است که آنها
با وجود اهل کتاب بودن اعمالشان دارای پاداش الهی است. ناگفته نماند:
موقع نزول قرآن همه یهود بد کار نبودند و به همه آنها قرآن تبلیغ نشده بود و
همه در مدینه و اطراف آن نبودند که قرآن را بشنوند و ایمان نیاورند، از
طرف دیگر، عدهای در شبهه بودند. میبایست به آنها مهلت داده شود تا
مجال تفکر داشته و از شبهه بیرون آیند، علّت جزیه گرفتن و در دینشان آزاد
گذاشتن همین است. خلاصه آنکه: عدهّای از یهود در دینشان مؤمن و نیکوکار و
نسبت باسلام مستضعف بودند چنان که فعلا نیز چنین هستند علی هذا در این
آیات، قرآن حال آنها را بیان میکند و در آخر میگوید: در مقابل اعمالشان
پاداش خدایی دارند. در این صورت مراد از «آیات» آیات تورات و مثلا مزامیر
داود و نحو آنست. 114- یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ
یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُسارِعُونَ
فِی الْخَیْراتِ وَ أُولئِکَ مِنَ الصَّالِحِینَ.
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 166