نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 165
پس
ملاحظه میشود: هر وقت بعدالت و انصاف بر میگردند، عزّت و قدرت بر آنها
عود میکند علی هذا به نظر نگارنده مراد از بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ برگشتن
باتّحاد، فعالیّت، عدالت و نظیر آن و مراد از حَبْلٍ مِنَ النَّاسِ مسالمت
با مردم است یعنی: ذلّت و مسکنت بر آنها حتمی شده مگر آنکه بتلاش و اتّحاد و
دستورهای اصیل دینی و طبیعی برگردند و با مردم با مسالمت رفتار نمایند،
بعبارت دیگر حبل اللَّه و حبل الناس از بین بردن علّت ذلّت است همان علّتی
که در ذیل آمده: ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کانُوا یَکْفُرُونَ بِآیاتِ اللَّهِ
وَ یَقْتُلُونَ الْأَنْبِیاءَ بِغَیْرِ حَقٍّ ذلِکَ بِما عَصَوْا وَ کانُوا
یَعْتَدُونَ. یعنی علّت حتمی شدن ذلّت برای آنان کفر بآیات خدا و قتل
پیامبران و عصیان و تجاوز بدیگران بود، مراد از کفر بآیات اللَّه آن است که
به دستورات اصیل و سعادتبخش پیامبران اعتنا نمیکردند و از طرف دیگر به
مردم تجاوز و ستم میکردند، امّا اگر به دستور پیامبران میچسبیدند و از
عوامل پیشرفت طبیعی پیروی میکردند و از طرف دیگر با مردم به مسالمت رفتار
مینمودند، علّت ذلّت را از بین میبردند و اللَّه العالم. ظاهر آن است
که هر دو «ذلک» اشاره به ضرب ذلّت است و احتمال دارد که اوّلی اشاره به ضرب
ذلّت و دوّمی اشاره به کفر و قتل انبیاء باشد، لفظ «بغیر حق» قید توضیحی
است چنان که در آیه 61 بقره گفتهایم و شاید مراد آن باشد که از روی عمد
میکشتند نه از روی سهو و اشتباه. 113- لَیْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ یَتْلُونَ آیاتِ اللَّهِ آناءَ اللَّیْلِ وَ هُمْ یَسْجُدُونَ [1]. یعنی اهل کتاب همه یکسان و همه بد نیستند بلکه از آنها گروهی هستند[1] لَیْسُوا سَواءً جمله مستقلی است یعنی اهل کتاب همه یکسان و همه بد نیستند. [.....]
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 165