تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 154

106 و 107- یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَ کَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمانِکُمْ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ وَ أَمَّا الَّذِینَ ابْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِی رَحْمَتِ اللَّهِ هُمْ فِیها خالِدُونَ.
ظاهرا «یوم» ظرف عذابی است که در آیه سابق آمده یعنی: این عذاب در روزی است که در آن چهره‌هایی سفید و چهره‌هایی سیاه خواهند بود [1] ظهور این دو آیه با آیه سابق آن است که: سیه رویان کسانی هستند که بعد از ایمان آوردن و آمدن دلائل روشن، اختلاف کرده‌اند راه کفر و نفاق افکنده‌اند و سفید رویان آنهایی هستند که در دین حق باقی مانده‌اند در آیات دیگری نیز راجع به سیاه و سفید بودن چهره‌های مردمان در قیامت اشاره شده است، اینها آثار اعمال نیک و بد است که در چهره‌ها آشکار خواهد شد.
108- تِلْکَ آیاتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَیْکَ بِالْحَقِّ وَ مَا اللَّهُ یُرِیدُ ظُلْماً لِلْعالَمِینَ [2].
مراد آن است که خدا بآنها ظلم نمی‌کند، بلکه آنها سفارش خدا را نادیده گرفته و رو سیاه می‌شوند ولی دیگران اهمیت داده، رو سفید می‌گردند آری:
إِنَّ اللَّهَ لا یَظْلِمُ النَّاسَ شَیْئاً وَ لکِنَّ النَّاسَ أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ یونس/ 44.
109- وَ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ إِلَی اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ.
جمله اول راجع بمالکیت اشیاء، و جمله دوم مربوط به تصرف و حکومت خدا بر اشیاء است، آیه مربوط است به وَ مَا اللَّهُ یُرِیدُ ظُلْماً یعنی کسی ظلم می‌کند که احتیاج و کمبودی داشته باشد، خدا که مالک موجودات و حاکم بر آنهاست، چه «کم بودی» دارد تا برای جبران آن ظلم کند؟ و آن گهی: وقتی که همه مال

[1] این مانع آن نیست که عذاب در آیه گذشته شامل دنیا و آخرت باشد، لفظ «ا کفرتم» تقدیرش: «یقال لهم ا کفرتم» است.
[2] «ظلما» نکره در سیاق نفی و مفید عموم است یعنی: خدا هیچ ظلمی به مردم نمی‌کند.

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 154

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست