تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 153

امر به معروف عمومی است بلکه این گروهی است که از طرف حکومت برای ارشاد و پاک نگهداشتن جامعه قیام می‌کنند تا در کارها نظارت کنند. چنان که در «نکته‌ها» خواهد آمد. کاران گروه آن است که اول با تعلیم احکام دینی مردم را دعوت به خیر کنند دوم اگر دیدند که مردم کارهای نیک اعم از واجب و مستحبّ را نمی‌کنند و یا کارهای بد مرتکب می‌شوند آنها را امر و نهی کنند، این گروه نظارت حتی به زدن و زخمی کردن گناهکاران نیز اجازه دارند. جمله أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ به نظرم از باب منحصر کردن موصوف بر صفت است یعنی: آنها چیزی جز رستگار نیستند [1] و شاید منظور فلاح کامل باشد.
105- وَ لا تَکُونُوا کَالَّذِینَ تَفَرَّقُوا وَ اخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْبَیِّناتُ وَ أُولئِکَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِیمٌ.
در اینجا جریان اهل کتاب که با همه توصیه‌های خدا، اتحاد و یگانگی را از دست دادند، بعنوان مثل یاد شده که مسلمانان چنان نباشند، ولی پس از رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله آن چنان در نفاق و تفرقه پیش رفتند که دست اهل کتاب را از پشت بستند تا اسلام عزیز، اسلام کوبنده تبعیض، اسیر خلفای غاصب و سلاطین بنی امیه و بنی عباس شد و رهبری بالمره موقعیت خود را از دست داد.
در المیزان فرموده: تفرق راجع به جدا شدن افراد از همدیگر و اختلاف، مربوط بادیان و فرقه‌هایی است که به وجود آوردند و هر یک آن دیگری را تکفیر می‌کرد یعنی: اول از هم جدا شدند سپس اختلاف آراء به وجود آمد و مذاهب پیدا شدند. رجوع شود به «نکته‌ها».
بعید نیست که أُولئِکَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِیمٌ راجع به دنیا و آخرت هر دو باشد.

[1] اگر قصر صفت بر موصوف باشد معنایش آن است که فقط این گروه رستگاراند نه دیگران.

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 153

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست