تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 116

ملازم او باشی و مطالبه کنی، آیه روشن می‌کند که آنها این نشیب و فراز را در امانت و خیانت بغیر یهود داشتند، این دو نوع کار در هر قومی می‌شود ولی این امر در یهود ناشی از آن بود که: قالُوا لَیْسَ عَلَیْنا فِی الْأُمِّیِّینَ سَبِیلٌ یعنی می‌گفتند: اگر یهود بر یهود خیانت کند پیش خدا مسئول است ولی اگر بر غیر یهود خیانت کنیم راه عقابی بر علیه ما نیست زیرا خدا بر نژاد یهود نظر بخصوصی دارد، فقط آنها را به رحمت و فضل خود برگزیده است. ذیل آیه، جواب این سخن است که فرماید: وَ یَقُولُونَ عَلَی اللَّهِ الْکَذِبَ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ یعنی: خدا چنین چیزی بآنها نگفته، و بخدا دروغ می‌بندند وَ هُمْ یَعْلَمُونَ نشان می‌دهد که آنها چنین چیزی در تورات نمی‌یافتند ولی باز می‌گفتند: قضیه همین است. چنان که در تورات سفر لاویان باب ششم و نوزدهم به امانت درباره همه دستور داده شده است نه فقط درباره یهود.
76- بَلی مَنْ أَوْفی بِعَهْدِهِ وَ اتَّقی فَإِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ مراد از عهد ظاهرا امانت است که پیمان بسته آن را به صاحبش برگرداند یعنی: آری بر آنها راه عقاب باز است ولی کسی که به امانت وفا کند و به صاحبش بر گرداند و از خیانت پرهیز کند خدا چنین کسان را دوست دارد.
77- إِنَّ الَّذِینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ أَیْمانِهِمْ ثَمَناً قَلِیلًا أُولئِکَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ مراد از عهد اللَّه دین خداست که پیمانی است ما بین خدا و خلق، و مراد از «ایمان» هر عهدی است که مردم با مردم و یا با خدا می‌بندند «یشترون» در اصل به معنی عوض کردن است و در خریدن و فروختن هر دو بکار می‌رود [1] در اینجا به معنی فروختن و عوض کردنست این آیه یک حکم کلّی و شامل هر کسی است که دارای این صفات باشد ولی مصداق آن در اینجا یهود است که نه بدین خدا اهمیت می‌دادند و نه به پیمانهای خویش، منظور از «ثمن قلیل» مال و جاه

[1] اشتری آن گاه که بمعنی فروختن باشد، مبیع با «با» آید چنان که در این آیه آمده است.

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 116

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست