شرحها

پس از آنکه سرگذشت مریم و عیسی روشن گردید و عیسویان از مباهله درماندند، در این آیات اوّلا اهل کتاب بتوحید عبادت و توحید حکومت که خاصّ خداست خوانده شده‌اند، جامعه‌ای که در آن فقط بخدا عبادت می‌شود و از دستورهای او پیروی میگردد. ثانیا: اینکه اهل کتاب برای حق بودن خود می‌گفتند: ابراهیم یهودی یا نصرانی بود، روشن شده: پیدایش یهودیّت و نصرانیّت پس از نزول تورات و انجیل بود حال آنکه ابراهیم پیش از آن دو بوده است در اینصورت ابراهیم یهودی و نصرانی نبوده، او فقط یک مسلمان موحّد و عاری از هر گونه شرک بوده است، در مقام انصاف، نزدیکترین کس بابراهیم آنان بودند که از توحید او پیروی کردند و نیز این پیامبر و پیروان او هستند که راه ابراهیم می‌روند، نه شما که نه توحید خالص دارید و نه از فرمان خدا اطاعت می‌کنید، ثالثا: در این آیات دانشمندان اهل کتاب را مخاطب قرار داده که حقائق را انکار نکنند و مردم را باشتباه نیاندازند. پس دو تا یا أَهْلَ الْکِتابِ در اوّل خطاب بعموم اهل کتاب