ج وطن محسوب نيست [1]و نماز آنها قصر است مگر قصد اقامه كنند.

س 22 آيا مراد از اعراض از وطن آن است كه ديگر بناء بر ماندن دائم نداشته باشد يا آن كه بكلى قطع علاقه كند و املاك خود را بفروشد؟ ج اعراض از ماندن كافى است لازم نيست ملك خود را بفروشد.

بعض احكام نماز مسافر

س 23 اشخاصى كه شغلشان سفر نيست بلكه مثلا در محلى آموزگارند، و از محل سكونتشان تا محل مزبور به مقدار مسافت شرعى فاصله است و همه روزه و يا بدون توقف ده روز در آن محل، به آنجا رفت و آمد مى‌كنند وظيفه‌شان نسبت به نماز و روزه چيست؟ و آيا ميان نماز و روزه فرق است؟ ج نمازشان قصر و روزه نمى‌توانند بگيرند [2]و فرقى بين نماز و روزه نيست، لكن قضاى روزۀ سال را على الأحوط نبايد از ماه رمضان سال بعد تأخير بيندازند.

س 24 كسى كه براى اصلاح سيمهاى برق يا تلفن ما بين شهرستانها استخدام شده كه همه روزه بايد برود در بيابانها گردش كند تا اگر سيمى خراب شده اصلاح كند و با قصد به اندازۀ مسافت يا زيادتر هم خواهد رفت نماز او قصر است يا تمام؟ ج در فرض سؤال سفر شغل محسوب است.

س 25 اشخاصى مستخدم ادارۀ خون هستند و هر روز به موجب دستور مافوق براى خون گرفتن از افراد و خون دادن در حركت هستند تكليفشان در نماز و روزه چيست؟ ج اگر عمل به طور دوره گردى است حكم سفر شغل را دارد، وگرنه در سفر حكم مسافر جارى است [3].

س 26 شخصى استخدام شده براى تعمير جاده كه بايد هر روز برود در بيابان و خرابيها را اصلاح كند كه نتيجةً به حدّ مسافت يا بيشتر هم خواهد رفت آيا نماز او قصر است يا تمام؟ ج در فرض سؤال نماز قصر است [4]مگر آنكه از ابتداى حركت قصد مسافت نداشته باشد و يا آنكه مسئوليّت روزانه تعمير جادّه در چندين نقطۀ مسير مسافت به نحو دوره‌گردى باشد كه در اين صورت نماز تمام است.