(4) فاضل : و چنانچه آن شخص بعد از فوت وصيتكننده بميرد، به عنوان تركۀ او به ورثۀ او به ارث مىرسد.
بهجت : ورثۀ آن شخص حقّى به آن چيز ندارند. و اگر آن شخص بعد از قبول فوت كرد، مال از آن وارث اوست و نيازى به قبول مجدّد وارث نيست. مگر آنكه وصيتكننده از وصيّتش برگردد.
مسأله اختصاصى
بهجت : مسأله 2202 مستحبّ است انسان براى خويشان و نزديكان خود مالى را وصيّت كند اگر چه آن اشخاص از او ارث هم مىبرند. و مكروه است براى نزديكانى كه از او ارث نمىبرند، هيچ وصيتى نكند.
احكام وصيّت ( استفتاءات از مقام معظم رهبرى)
س 1828: بعضى از شهدا وصيّت كردهاند كه ثلث تركۀ آنان براى حمايت از جبهههاى دفاع مقدس مصرف شود، در حال حاضر كه موضوع اين وصيّتها منتفى شده، اين وصايا چه حكمى پيدا مىكنند؟ ج: در صورتى كه مورد عمل به وصيّتها منتفى شود، ارثِ ورثۀ آنان مىشود و أحوط آن است كه با اذن ورثه در راههاى خير مصرف شود.
س 1829: برادرم وصيّت كرده كه ثلث مالش براى مهاجرين جنگى شهر خاصى مصرف شود، ولى در حال حاضر در شهر مزبور هيچ مهاجر جنگى يافت نمىشود، تكليف چيست؟ ج: اگر احراز شود كه مقصود موصى از مهاجرين جنگى كسانى هستند كه در حال حاضر در آن شهر زندگى مىكنند در اين صورت چون فعلاً مهاجرى نيست مال، به ورثه مىرسد و در غير اين صورت، بايد پول به مهاجرين جنگى كه در آن شهر زندگى مىكردهاند داده شود، اگر چه فعلاً كوچ كرده باشند.
س 1830: آيا جايز است كسى وصيّت كند كه بعد از فوتش نصف مالش را براى مجالس ختم و سوگوارى او مصرف كنند، يا آنكه تعيين اين مقدار جايز نيست، زيرا اسلام براى اين موارد حد و حدود خاصى را معيّن كرده است؟ ج: وصيّت به مال براى مصرف كردن در مراسم عزادارى و سوگوارى موصى اشكال ندارد و شرعاً حد خاصى هم ندارد، ولى وصيّت ميّت فقط نسبت به ثلث مجموع تركه نافذ است و در زائد بر ثلث متوقف بر اذن و اجازه ورثه است.
س 1831: آيا وصيّت كردن واجب است بطورى كه انسان با ترك آن مرتكب معصيت شود؟ ج: اگر وديعهها و امانتهاى ديگران نزد او باشد و حقّ الناس يا حقّ اللّه تعالى بر عهده او باشد و در دوران حيات توانايى اداء آن را نداشته باشد، واجب است در مورد آنها وصيّت كند و در غير اين صورت وصيّت واجب نيست.
س 1832: مردى كمتر از ثلث اموالش را براى همسرش وصيّت كرده و پسر بزرگترش را وصىّ خود قرار داده است، ولى ساير ورثه به اين وصيّت اعتراض دارند، وصىّ در اين حالت چه وظيفهاى دارد؟