(2) و (3) -[قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام: خوئى ، تبريزى و فاضل نيست]

(4) خوئى ، تبريزى : ولى جايز است بچۀ مميّز با اذن ولىّ، مالش را نزد كسى امانت بگذارد و همچنين جايز است مال ديگرى را با اذنش نزد كسى امانت بگذارد و امانت گذاشتن نزد بچۀ مميّز عيبى ندارد اگر چه ولىّ اجازه نداده باشد.

فاضل : ولى بچۀ مميّز مى‌تواند با اذن ولىّ خود، مالش را نزد كسى امانت بگذارد و همچنين مى‌تواند وكيل باشد كه مال فردى را نزد فرد ديگرى امانت بگذارد و همين طور امانت گذاشتن نزد بچّۀ مميّز با اذن ولىّ او اشكال ندارد.

سيستانى : ولى جايز است بچۀ مميز مال ديگرى را با اجازۀ او نزد كسى امانت بگذارد، و همچنين بايد كسى كه امانت مى‌گذارد سفيه يا مفلس نباشد، ولى اگر مفلس مالى را كه امانت گذاشته از جمله اموالى نباشد كه از تصرّف در آنها منع شده است اشكال ندارد؛ و نيز بايد امانت‌دار سفيه يا مفلس نباشد، در صورتى كه حفظ و نگهدارى امانت مستلزم تصرفى در مال خودش باشد كه موجب انتقال مال از ملكيت او باشد يا موجب از بين رفتن مال باشد.

زنجانى : مسأله امانت دار و كسى كه مال را امانت مى‌گذارد بايد هر دو عاقل و مميّز باشند، پس اگر انسان مالى را پيش ديوانه يا غير مميّز امانت بگذارد، يا ديوانه يا غير مميّز مالى را پيش كسى امانت بگذارد صحيح نيست، ولى جايز است بچۀ مميّز با اذن ولىّ مالش را نزد كسى امانت بگذارد و همچنين جايز است مال ديگرى را با اذن او نزد كسى امانت بگذارد.

[مسأله 2329]

مسأله 2329 اگر از بچه يا ديوانه چيزى را به طور امانت قبول كند، بايد آن را به صاحبش بدهد و اگر آن چيز مال خود بچه يا ديوانه است (1) بايد به ولىّ او برساند و چنانچه مال تلف شود (2) بايد عوض آن را بدهد، ولى اگر براى اين كه مال از بين نرود آن را از بچه گرفته چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى نكرده باشد ضامن نيست (3)

(1) گلپايگانى ، صافى : به ولىّ او برساند و چنانچه پيش از آن كه به صاحبش يا به ولىّ طفل برساند تلف شود، بايد عوض آن را بدهد مگر آن كه به قصد حفظ و رساندن به آنان گرفته باشد كه اگر در رساندن مال به آنان كوتاهى نكرده باشد ضامن نيست.

(2) فاضل : اگر از بچه‌اى چيزى را به طور امانت قبول كند، اگر آن چيز مال خود بچه است و ولىّ در امانت گذاشتن بچه اجازه نداده باشد، لازم است آن مال را به ولىّ او برساند و چنانچه در رساندن مال به آنان كوتاهى كند و تلف شود. .

(3) فاضل : و همچنين است اگر امانت‌گذار ديوانه باشد.

خوئى ، تبريزى : مسأله اگر از بچه‌اى چيزى را بدون اذن صاحبش به طور امانت قبول كند، بايد آن را به صاحبش بدهد و اگر آن چيز مال خود بچه است و ولىّ در امانت گذاشتن بچه اجازه نداده باشد لازم است آن مال را به ولىّ او برساند و چنانچه در رساندن مال به آنان كوتاهى كند و تلف شود، بايد عوض آن را بدهد و همچنين است حال اگر امانت‌گذار ديوانه باشد.