[مسأله 2299]

مسأله 2299 اگر حواله دهنده خودش طلب طلبكار را بدهد چنانچه به خواهش كسى كه به او حواله شده (1) داده است (2) ، مى‌تواند چيزى را كه داده از او بگيرد. و اگر بدون خواهش او داده (3) نمى‌تواند چيزى را كه داده از او مطالبه نمايد.

اين مسأله، در رساله آيات عظام: مكارم و بهجت نيست

(1) خوئى ، تبريزى ، صافى ، زنجانى : و مديون حواله دهنده بوده. .

(2) فاضل ، نورى : ذمّۀ او بريء مى‌شود و. .

(3) خوئى ، صافى : يا اين كه او مديون حواله دهنده نبوده. .

فاضل ، نورى : و قصدش اين بوده كه عوض آن را نگيرد. .

تبريزى : اگر بدون خواهش داده و يا خواهش او اداء به نحو تبرّعى باشد يا اينكه مديون حواله دهنده نبوده. .

سيستانى : مسأله اگر حواله دهنده خودش طلب طلبكار را بدهد، پس اگر كسى كه به او حواله شده مديون حواله دهنده بوده است و خودش درخواست كرده است كه پول را بپردازد، حواله دهنده مى‌تواند چيزى را كه داده است از او بگيرد، و اگر بدون درخواست او داده است يا اينكه او مديون حواله دهنده نبوده است نمى‌تواند چيزى را كه داده است از او مطالبه نمايد.

حواله ( استفتاء از مقام معظم رهبرى)

س 1791: شخصى زمينى را به مبلغ معيّنى خريده است و به مقدار قيمت مبيع از فرد سومى طلب دارد، لذا فروشنده را به بدهكار حواله كرد تا پول زمين را از او بگيرد، ولى آن شخص ثالث كه بدهكار و محال عليه است بدون اطلاع خريدار با پرداخت پول زمين به فروشنده آن را براى خودش خريد، آيا معامله اوّل كه فروشنده با حواله پول آن به شخص ثالث موافقت كرده بود. صحيح است يا معامله دوم؟ ج: معامله دوم فضولى است و متوقف بر اجازه خريدار اوّل است، مگر آنكه معامله دوم بعد از فسخ مشروع معامله اوّل صورت گرفته باشد.