او هم آن را به خود راننده بطور قسطى بفروشد، اگر قصد آنان حيله براى فرار از ربا نباشد و در هر دو معامله قصد جدّى خريد و فروش داشته باشند، اشكال ندارد.

س 1619: رباى قرضى چيست؟ آيا درصدى كه سپرده‌گذاران به عنوان سود از بانكها دريافت مى‌كنند، ربا محسوب مى‌شود؟ ج: رباى قرضى آن مقدار اضافه بر مبلغ قرض است كه قرض گيرنده بخاطر قرضى كه مى‌گيرد به قرض دهنده مى‌دهد و امّا سود حاصل از كار كرد پولى كه به عنوان سپرده به بانك داده شده تا به وكالت از طرف صاحب آن در يكى از عقود صحيح شرعى بكار گرفته شود، ربا نيست و اشكال ندارد.

س 1620: ملاك معاملۀ ربوى چيست؟ آيا اين سخن كه ربا فقط در قرض محقق مى‌شود نه در موارد ديگر، صحيح است؟ ج: ربا در معامله هم محقق مى‌شود همانگونه كه در قرض ممكن است تحقّق پيدا كند و رباى در معامله عبارت است از فروش كالائى كه مكيل و موزون باشد در برابر كالاى همجنس آن به مقدار زيادتر.

س 1621: چنانچه خوردن مردار در هنگام اضطرار براى كسى كه از شدّت گرسنگى در خطر مرگ است و غير از مردار چيزى براى خوردن و حفظ جان خود ندارد، شرعاً جايز است، آيا خوردن ربا نيز بر اثر اضطرار براى كسى كه توان كار ندارد ولى سرمايه كمى دارد و ناچار است آن را در معامله ربوى بكار بگيرد تا با سود حاصل از آن زندگى كند، جايز است؟ ج: ربا حرام است و قياس آن به خوردن مردار در حال اضطرار قياس مع الفارق است زيرا مضطرّ به خوردن مردار فعلاً چيزى جز آن در اختيار ندارد تا جان خود را با آن حفظ كند. ولى شخصى كه توان كار ندارد مى‌تواند سرمايه خود را تحت عنوان يكى از عقود اسلامى مثل مضاربه به كار بياندازد.

س 1622: گاهى تمبرهاى پستى در معاملات تجارى به قيمتى بيش از نرخ تعيين شده فروخته مى‌شوند، مثلاً تمبرى كه بيست ريال قيمت‌گذارى شده، به قيمت بيست و پنج ريال به فروش مى‌رسد، آيا اين معامله صحيح است؟ ج: اشكال ندارد و اين قبيل زيادى، ربا محسوب نمى‌شود زيرا معامله ربوى آن است كه دو جنس كه مكيل و موزون هستند با يكديگر معاوضه شوند و يكى از ديگرى بيشتر باشد كه اين نوع معامله، باطل است.

س 1623: آيا حرمت ربا براى همۀ اشخاص حقيقى و حقوقى بطور يكسان ثابت است يا آنكه بعضى از موارد خاص، استثنا هستند؟ ج: ربا به صورتى كلّى حرام است غير از رباى قرضى بين پدر و فرزند و زن و شوهر و همچنين ربائى كه مسلمان از غير مسلمان مى‌گيرد.

س 1624: اگر در معامله‌اى خريد و فروش با مبلغ معيّنى صورت گيرد و دو طرف توافق كنند