مكارم : رجوع كنيد به ذيل مسأله 1880

گلپايگانى ، صافى : مسأله تخمى را كه به مصرف زراعت رسانده، اگر از خودش باشد، به مقدار قيمت آن مى‌تواند از حاصل كسر كند. و اگر خريده باشد، مى‌تواند قيمتى را كه براى خريد آن داده، جزء مخارج حساب نمايد.

اراكى ، فاضل : مسأله قيمت بذرى كه زكات به آن تعلق نگرفته، يا زكاتش را پرداخته است مى‌تواند جزء مخارج زراعت حساب نمايد، ولى بايد قيمت زمان كاشت را حساب كند.

خوئى ، تبريزى ، سيستانى : مسأله تخمى را كه [1]به مصرف زراعت رسانده، چه از خودش باشد يا خريده باشد، نيز نمى‌تواند از حاصل كسر كند و سپس ملاحظۀ نصاب بنمايد بلكه نصاب را نسبت به مجموع حاصل بايد ملاحظه نمايد.

[مسأله 1882]

مسأله 1882 اگر زمين و اسباب زراعت يا يكى از اين دو، ملك خود او باشد، نبايد كرايۀ آنها را جزء مخارج حساب كند؛ و نيز براى كارهايى كه خودش كرده يا ديگرى بى‌اجرت انجام داده، چيزى از حاصل كسر نمى‌شود.

اين مسأله، در رسالۀ آيات عظام: خوئى ، تبريزى ، سيستانى ، زنجانى ، بهجت و مكارم نيست

مسائل اختصاصى

خوئى ، تبريزى ، زنجانى : مسأله 1891 سيستانى : مسألۀ 1848 آنچه كه دولت از عين مال مى‌گيرد زكات آن واجب نيست، مثلاً اگر حاصل زراعت 850 كيلوگرم باشد و دولت 50 كيلوگرم آن را به عنوان ماليات بگيرد، [2]فقط زكات در 800 كيلو واجب مى‌شود.

خوئى ، تبريزى : مسأله 1892 سيستانى : مسألۀ 1849 مصارفى كه انسان پيش از تعلق زكات ( سيستانى : يا بعد از آن) نموده، بنا بر احتياط واجب نمى‌تواند از حاصل كسر نموده و فقط زكات بقيّه را بدهد.

زنجانى : مسأله 1892 بنا بر احتياط مصارفى را كه براى محصول نموده نمى‌تواند از حاصل كسر نموده و فقط زكات بقيّه را بدهد.

خوئى ، تبريزى : مسأله 1893 مصارفى كه بعد از تعلق زكات است مى‌تواند از حاكم شرع يا وكيل او در صرف آنها اجازه بگيرد و آنچه نسبت به مقدار زكات خرج شده بردارد.

زنجانى : مسأله 1893 در مسأله قبل فرقى نيست كه مصارف پيش از تعلق زكات انجام شده باشد، يا بعد از آن.

سيستانى : مسأله 1850 مصارفى كه بعد از تعلق زكات خرج مى‌نمايد، نمى‌تواند آنچه را نسبت به مقدار زكات خرج نموده از حاصل كسر كند، هر چند بنا بر احتياط از حاكم شرع يا وكيل او در صرف آنها اجازه گرفته باشد.

خوئى ، تبريزى : مسأله 1894 سيستانى : مسأله 1851 واجب نيست صبر نمايد تا جو و