س 1385: آيا مهاجرت به سرزمين اسلام بر زنانى كه در سرزمين كفر اسلام آوردهاند، به دليل اينكه بر اثر خُوف از خانواده و جامعه نمىتوانند اسلام خود را آشكار كنند، واجب است؟ ج: در صورتى كه مهاجرت به سرزمين اسلام براى آنان حَرَج داشته باشد واجب نيست، ولى واجب است تا حد امكان نسبت به نماز و روزه و ساير واجبات مراقبت نمايند.
س 1386: زندگى در كشورى كه اسباب معصيت مانند برهنگى و گوش دادن به نوارهاى مبتذل موسيقى و غيره در آن فراهم است، چه حكمى دارد؟ كسى كه در آنجا تازه به سن تكليف رسيده چه حكمى دارد؟ ج: اقامت و زندگى آنها، فى نفسه اشكال ندارد، ولى بايد از امورى كه از نظر شرعى بر او حرام هستند اجتناب كند و اگر نمىتواند بايد به كشورهاى اسلامى مسافرت نمايد.
تجسّس و خبرچينى و افشاء اسرار
س 1387: تعدادى گزارش كتبى راجع به اختلاس اموال دولتى توسط يكى از كارمندان دريافت گرديده كه بعد از انجام تحقيقات در مورد اين اتهام، صحّت بعضى از آن گزارشها براى ما آشكار شده است. ولى هنگام تحقيق از فرد متهم خود او همه اتهامات را انكار مىكند، آيا ارسال اين گزارشات به دادگاه با توجه به اينكه باعث از بين رفتن آبروى شخص مىشود، جايز است يا خير؟ و بر فرض عدم جواز، اشخاصى كه از اين مسئله مطلع هستند چه تكليفى دارند؟ ج: اگر فردى كه مسئول حمايت و حفظ بيت المال و اموال دولتى است از اختلاس آن اموال توسط يكى از كارمندان يا غير او مطلع شود، از نظر شرعى و قانونى مكلّف است براى احقاق حق، اطّلاعات خود را در اين زمينه به نهادهاى مربوطه ارائه دهد و ترس از بين رفتن آبروى متهم از نظر رسمى مجوزى براى كوتاهى از احقاق حق جهت حفظ بيت المال محسوب نمىشود و افراد ديگر، گزارشات خود را مستنداً به مسئولين مربوطه ارائه دهند تا ايشان بعد از تحقيق و تفحّص و اثبات مطلب، اقدام نمايند.
س 1388: مشاهده مىكنيم كه بعضى از مطبوعات اخبارى از قبيل دستگيرى سارقين، كلاهبرداران، گروههاى رشوه گيرنده در ادارات و افرادى كه اقدام به انجام اعمال منافى عفت مىكنند و همچنين گروههاى فساد و ابتذال و كلوپهاى شبانه را چاپ مىكنند، آيا چاپ و نشر اين قبيل اخبار، بنوعى اشاعۀ فحشا محسوب نمىشود؟ ج: مجرّد نشر حوادث و وقايع در مطبوعات اشاعۀ فحشا محسوب نمىشود.
س 1389: آيا جايز است دانشجويان يكى از مراكز آموزشى گزارشهايى از منكراتى را كه مشاهده مىكنند به مسئولين فرهنگى ارائه دهند تا از ارتكاب آنها جلوگيرى شود؟ ج: اگر گزارشها راجع به امور علنى باشد و عنوان تجسّس و غيبت بر آنها صدق نكند، اشكال ندارد و بلكه در صورتى كه جزء مقدمات نهى از منكر باشد واجب است.
س 1390: آيا بيان ظلم يا خيانت بعضى از مسئولين ادارات در برابر مردم جايز است؟