ع ت و

عتوّ:(فرقان21/.)[*]

بر وزن«غُلُوّ»به معنى خوددارى از اطاعت و سرپيچى از فرمان توأم با عناد و لجاج است و اين كه بعضى از مفسران آن را تنها به معنى خوددارى تفسير كرده‌اند برخلاف چيزى است كه ارباب لغت گفته‌اند.

كلمات«عتوا»در آيۀ 44 سورۀ ذاريات و نيز«عتت»در آيۀ 8 سورۀ طلاق از همين مادّۀ «عُتُوّ»گرفته شده و به همان معناى مذكور آمده است.(ج 55/15،ج 366/22،ج 255/24.)

عِتِىّ:(مريم8/.)[**]

به معنى كسى است كه براثر طول زمان،اندامش خشكيده شده،همان حالتى كه در سنين بسيار بالا براى انسان پيدا مى‌شود.واژۀ«عتىّ»در اصل«عتيو»بوده،و او به ياء بدل شده است.

اين واژه،در آيۀ 69 سورۀ مريم به همان معنى«نافرمانى و سركشى»آمده است،آنجا كه مى‌گويد:

«سپس از هر گروه و جمعيتى كسانى را كه از همه در برابر خداوند رحمان سركش‌تر بوده‌اند جدا مى‌كنيم»..أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمٰنِ عِتِيًّا.(ج 17/13.)

عاتية:(حاقه6/.)[***]

از مادّۀ«عتو»(بر وزن غُلُوّ)به معنى«سركش»است،منتها در اين آيه نه به معنى

[*]...لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ وَ عَتَوْا عُتُوًّا كَبِيراً.«...آنها دربارۀ خود تكبر ورزيدند و طغيان بزرگىكردند»فرقان21/.

[**]...وَ قَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا.«(زكريا گفت)من نيز از پيرى افتاده(فرسوده)شده‌ام»مريم8/.

[***]وَ أَمّٰا عٰادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عٰاتِيَةٍ .حاقه6/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3