از مادّۀ«عتل»(بر وزن قتل)به معنى«گرفتن و كشيدن و پرتاب
كردن»است،كارى كه مأموران با مجرمان سركشى كه در برابر هيچ قانونى سر تسليم فرود
نمىآورند انجام مىدهند.
اين آيه در توصيف وحشتناك و تكاندهندۀ عذابهاى دوزخى است،به
مأموران دوزخ خطاب مىشود:
«اين كافر مجرم را بگيريد و به ميان دوزخ پرتابش كنيد»خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُدخان47/.
به طورى كه«راغب»در مفردات مىگويد:به كسى مىگويند كه بسيار غذا
مىخورد و همه چيز را بهسوى خود مىكشد و ديگران را از آن بازمىدارد .
بعضى ديگر«عتل»را به معنى انسان بدخوى كينهتوز خشن،يا انسان بىحياى
بدخلق تفسير كردهاند.
در اين آيه به پيامبر(ص)سفارش شده است كه از صفات مذموم اين گونه
اشخاص دورى جويد و از آنها پيروى نكند،همچنان كه فرموده است:از كسانى كه كينهتوز
و پرخور و خشن و بدناماند اطاعت مكن.(ج 386/24.)