امّا بعضى از مفسران معتقدند كه قبولى عمل يكى،و ردّ عمل ديگرى،از طريق وحى به آدم به آنها اعلام گشت و علت آن هم چيزى جز اين نبود كه هابيل مردى با صفا و فداكار و با گذشت در راه خدا بود،ولى قابيل مردى تاريك‌دل و حسود و لجوج بود و سخنانى كه قرآن در آيات اين داستان نقل مى‌كند بخوبى روشنگر چگونگى روحيۀ آنهاست.

از داستان اين دو برادر بخوبى استفاده مى‌شود كه سرچشمۀ نخستين اختلافات و قتل و تعدّى و تجاوز در جهان انسانيت مسئله حسد است و اين موضوع ما را به اهميّت اين رذيلۀ اخلاقى و اثر فوق‌العاده آن در رويدادهاى اجتماعى آشنا مى‌سازد.(ج 348/4-349.)

ق ر ح

قرح:(آل عمران139/.)[*]

بر وزن«قهر»به معنى جراحتى است كه در بدن براثر برخورد با يك عامل خارجى پيدا مى‌شود و به عبارت ديگر،زخمى است كه از خارج بر بدن وارد مى‌شود،بخلاف «قرح»به ضم قاف كه براثر دمل از داخل بدن حادث مى‌شود[**].

در آيۀ مورد بحث،درس ديگرى براى رسيدن به پيروزيهاى نهايى به مسلمانان داده شده است و مى‌گويد:«اگر به شما(در ميدان احد)جراحتى رسيد(و ضربه‌اى وارد شد)به آن جمعيت نيز(در ميدان بدر)جراحتى همانند آن وارد شد...»فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُآل عمران139/.

[*]إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ ...آل عمران139/.

[**] مفردات،به نقل از تبيين اللغات.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3