و به اين ترتيب اين آيات،دست پويندگان راه معرفة اللّه را گرفته،منزل به منزل پيش مى‌برد،از ذات پاك او شروع مى‌كند و بعد به عالم خلقت مى‌آورد و باز در اين سير الى اللّه از مخلوق نيز به‌سوى خالق مى‌برد،لذا جاى تعجب نيست كه در روايات اسلامى، اهميت فوق‌العاده‌اى به آيات مورد بحث داده شده است.

و نيز در اوّلين آيۀ سورۀ جمعه،نام خداوند با تسبيح و تقديس شروع مى‌شود و به قسمتى از صفات جمال و جلال و اسماء حسناى او اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد:يُسَبِّحُ لِلّٰهِ مٰا فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ .«آنچه در آسمانها و زمين است همواره تسبيح خدا مى‌گويند،خداوندى كه مالك و حاكم است و از هر عيب و نقصى مبرا و عزيز و حكيم است»اَلْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِجمعه1/.

و به اين ترتيب،نخست بر مالكيت و حاكميت و سپس منزه بودن او از هرگونه ظلم و ستم و نقص،تأكيد مى‌كند،زيرا با توجه به مظالم بى‌حساب ملوك و شاهان،واژۀ«ملك» تداعى معانى نامقدسى مى‌كند كه با كلمۀ«قُدّوس»همه شستشو مى‌شود.(ج 552/23 و 556،ج 104/24.)

مُقدّسه و ارض مُقدّسه:(مائده21/.)[*]

واژۀ«مقدسه»به معنى«پاك شده»(از شرك و آلودگيها)و منظور از«ارض مقدسه» آن‌چنان كه در آيۀ مورد بحث آمده در ميان مفسران گفتگوست.

اين آيه جريان ورود بنى اسرائيل را به سرزمين مقدس چنين بيان مى‌كند:

«موسى به قوم خود گفت،اى قوم!به سرزمين مقدسى كه خداوند براى شما مقرر داشته وارد شويد...» در اين كه«ارض مقدسه»كه در آيۀ فوق به آن اشاره شده چه نقطه‌اى است؟بعضى آن

[*]يٰا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللّٰهُ لَكُمْ ...مائده21/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3