زمانهايى پيش مى‌آيد كه توجه به اين امور انسان را از هدف اصلى،از ايمان و پاكى و تقوا و از آزادى و حريّت بازمى‌دارد ،در اينجاست كه بايد به همۀ آنها پشت‌پا زد.

تنوع طلبى در حقيقت دام بزرگى است از سوى استعمارگران ديروز و امروز كه با استفاده از آن،افراد آزاده را چنان اسير غذاها و لباسها و مركبها و مسكنها مى‌كنند كه خويشتن خويش را بكلى به دست فراموشى بسپارند و حلقۀ اسارت آنها را بر گردن نهند.

(ج 277/1 تا 279.)

ق ح م

اقتحم:(بلد11/.)[*]

از«اقتحام»گرفته شده و در اصل به معنى ورود در كارهاى سخت و خوفناك است[**].

مثلا گفته مى‌شود:قَحَّمَ الْفَرَسُ فارِسَهُ.«اسب،سوار را به محل مخوفى وارد كرد».يا به معنى داخل شدن و گذشتن از چيزى با شدت و مشقت است(تفسير كشاف).

آيۀ مورد بحث بندگان ناسپاس را مورد ملامت و سرزنش قرار مى‌دهد كه چگونه با داشتن آن‌همه وسايل سعادت راه نجات را نپيموده‌اند،مى‌فرمايد:«اين انسان ناسپاس از آن گردنۀ بزرگ بالا نرفت»فَلاَ اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَبلد11/.

در آيات سورۀ بلد،آزاد كردن بنده،ورود به گردنه ناميده شده،زيرا انفاق و گذشتن از مال،سخت است،همان‌طور كه ورود به گردنه كار دشوارى است[***].

به اين ترتيب،اين گردنۀ صعب العبور را كه انسانهاى ناسپاس هرگز خود را براى

[*]فَلاَ اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ .بلد11/.

[**] مفردات،راغب.

[***] قاموس قرآن.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3