به معنى«خيار»و آن ميوهاى است سبز و دراز كه آن را خام مىخورند.واژۀ«قثّاء»
فقط يكبار در قرآن مجيد به كار رفته و از جمله غذاهايى است كه مورد درخواست بنى
اسرائيل از موسى(ع)بوده است.
با اين كه خداوند مواهب فراوانى به بنى اسرائيل ارزانى داشت،ولى
آنها در برابر اينهمه نعمتها ناسپاسى كردند و راه عصيان پيش گرفتند و تقاضاى
غذاهاى رنگارنگ كردند، چنان كه آيۀ مورد بحث خطاب به آنها مىگويد:«(به خاطر
بياوريد)زمانى را كه گفتيد:اى موسى،هرگز حاضر نيستيم به يك نوع غذا اكتفا كنيم،از
خداى خود بخواه كه از آنچه از زمين مىرويد،از سبزيها،خيار،سير،عدس و پياز براى ما
بروياند...»بقره61/.
بعضى از مفسران معتقدند كه بنى اسرائيل در آن بيابانى كه به سر مىبردند
در يك برنامۀ خودسازى و آزمايشى قرار داشتند و در آنجا ،جاى غذاى متنوع
نبوده است و اگر از غذاى يكنواخت استفاده مىكردند در عوض آزاد و مستقل بودند و
تحت اسارت فرعونيان قرار نداشتند كه بخواهند از باقيماندۀ سفرۀ آنها
به غذاهاى متنوع دست يابند و در حقيقت اگر در محروميت به سر مىبردند،اين بهاى
آزادى است كه مىپرداختند[1].
اگرچه تنوع از لوازم زندگى و جزء خواستههاى بشر است و طبيعى است
كه انسان پس از مدتى از غذاهاى يكنواخت خسته مىشود،پس چگونه بنى اسرائيل با
درخواست تنوع مورد سرزنش قرار گرفتند؟ پاسخ اين سؤال با ذكر يك نكته روشن مىشود و
آن اين كه در زندگى بشر حقايقى