مفسران گفته‌اند،مدّتى باران براى قوم عاد نازل نشد،هوا گرم و خشك و خفه‌كننده شده بود،هنگامى كه چشم قوم عاد به ابرهاى تيره و تار و گسترده‌اى كه از افقهاى دور دست به‌سوى آسمان آنها در حركت بود،افتاد بسيار مسرور شدند و به استقبال آن شتافتند و در كنار دره‌ها و سيل‌گيرها آمدند تا منظرۀ نزول باران پربركت را ببينند،ولى بزودى به آنها گفته شد،اين ابر باران‌زا نيست،اين همان عذاب وحشتناكى است كه براى آمدنش شتاب مى‌كرديد،اين تندباد شديدى است كه در آن عذاب دردناكى نهفته است.

(ج 354/21-355.)

قبلَة:(يونس87/.)[*]

به معنى«جهت يا سمت»،سمتى كه هنگام نماز گزاردن به آن رو مى‌كنند.

خداوند در آيۀ مورد بحث به موسى و برادرش وحى مى‌كند كه براى قوم خود در سرزمين مصر خانه‌هايى انتخاب كنند و اين خانه‌ها را نزديك به يكديگر و مقابل هم بسازند،سپس به خودسازى معنوى و روحانى بپردازند و نماز را برپادارند و از اين طريق روان خود را پاك و قوى كنند.

از اين آيه چنين استفاده مى‌شود كه بنى اسرائيل در آن زمان به صورت گروهى

[*]وَ أَوْحَيْنٰا إِلىٰ مُوسىٰ وَ أَخِيهِ أَنْ تَبَوَّءٰا لِقَوْمِكُمٰا بِمِصْرَ بُيُوتاً وَ اجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَ أَقِيمُوا الصَّلاٰةَ...«و به موسى و برادرش وحى كرديم كه براى قوم خود خانه‌هايى در سرزمين مصر انتخاب كنيد و خانه‌هايتان رامقابل يكديگر(و متمركز)قرار دهيد و نماز را برپاداريد ...»يونس87/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3