البته تفسيرهاى ديگرى براى حروف مقطعه نيز وجود دارد كه مى‌توانيد در آغاز سوره‌هاى بقره،آل عمران،اعراف و سوره‌هاى«حم»مطالعه فرماييد.

برخى از مفسران«ق»را اشاره به بعضى از اسماء اللّه(مانند قادر و قيوم)دانسته‌اند.

در بسيارى از تفاسير آمده كه«ق»نام كوهى است عظيم كه محيط به كرۀ زمين است.

در اين كه اين كدام كوه است كه بر كرۀ زمين يا مجموعۀ جهان احاطه دارد؟و منظور از آن چيست؟اين جا جاى بحث آن نيست،آنچه لازم مى‌دانيم در اين جا اشاره كنيم اين است كه بسيار بعيد به نظر مى‌رسد كه«ق»در اين سوره اشاره به«كوه قاف»باشد،چرا كه نه تنها تناسبى با بحثهاى سوره ندارد،حرف«ق»در اين جا همانند ساير حروف مقطعه‌اى است كه در آغاز سوره‌هاى قرآن آمده،بعلاوه اگر منظور از آن«كوه قاف»بود مى‌بايست با«واو»قسم همراه باشد،مانند«و الطور»و امثال آن،و ذكر يك كلمه بدون مبتدا و خبر يا واو قسم مفهومى ندارد.

از همۀ اينها گذشته رسم الخط تمام قرآنها اين است كه«ق»به صورت«مفرد»نوشته شود،در حالى كه«كوه قاف»را به صورت«قاف»مى‌نويسند.

از جمله امورى كه گواهى مى‌دهد ذكر اين حرف از حروف مقطعه براى بيان عظمت قرآن است اين كه بلافاصله بعد از آن سوگند به قرآن مجيد يادكرده ،مى‌فرمايد:وَ الْقُرْآنِ الْمَجِيدِ.«قسم به قرآن مجيد».(ج 222/22 تا 227.)

ق ب ح

مقبوحين:(قصص42/.)[*]

از مادّۀ«قبح»به معنى«زشتى»است و اين كه بعضى از مفسران«مقبوح»را به معنى

[*]وَ أَتْبَعْنٰاهُمْ فِي هٰذِهِ الدُّنْيٰا لَعْنَةً وَ يَوْمَ الْقِيٰامَةِ هُمْ مِنَ الْمَقْبُوحِينَ .قصص42/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3