طوفان:(اعراف133/.)[*]

از مادّۀ«طوف»(بر وزن خوف)به معنى«موجود گردنده و طواف‌كننده»است،سپس به هر حادثه‌اى كه انسان را احاطه كند،طوفان گفته شده،ولى در لغت عرب،بيشتر به سيلابهاى شديد كه مساحت زيادى از زمين را فرامى‌گيرد و در خود فرومى‌برد و همچنين به امواج گردنده و كوبنده‌اى كه خانه‌ها را ويران مى‌كند و درختان را از ريشه بر مى‌كند و بالاخره به هر چيز شديد و فراوان كه فراگير باشد-اعم از باد و آتش و آب-اطلاق شده است و گاه به معنى«تاريكى شديد شب»نيز آمده است[**].اگرچه در زبان فارسى امروز، طوفان بيشتر به بادهاى شديد و كوبنده اطلاق شده است.(ج 321/6،ج 230/16.)

ط و ق

يُطيقُونَهُ:(بقره184/.)[***]

از مادّۀ«طوق»در اصل به معنى حلقه‌اى است كه به گردن مى‌اندازند:

...سَيُطَوَّقُونَ مٰا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيٰامَةِ ...«...چه آن‌كه آن مالى كه در آن بخل ورزيده‌اند در روز قيامت طوقى به گردنشان شود...»اعراف180/.

و يا«طوق»به طور طبيعى در گردن وجود دارد(مانند حلقه رنگين گردن بعضى از پرندگان)،سپس به معنى نهايت توانايى، به‌كاررفته‌است ،چرا كه واژۀ«طاقت»نيز از مادّۀ«طوق»و به معنى«قدرت»است:

...قٰالُوا لاٰ طٰاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجٰالُوتَ وَ جُنُودِهِ ...«...گفتند ما را امروز قدرت مقابله با

[*]فَأَرْسَلْنٰا عَلَيْهِمُ الطُّوفٰانَ وَ ...«سپس بر آنها طوفان و...فرستاديم...»اعراف133/.

[**] مفردات راغب و فرهنگ عميد.

[***]أَيّٰاماً مَعْدُودٰاتٍ فَمَنْ كٰانَ مِنْكُمْ مَرِيضاً أَوْ عَلىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيّٰامٍ أُخَرَ وَ عَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌطَعٰامُ مِسْكِينٍ ...بقره184/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3