غ د ر

نُغادِر:(كهف47/.)[*]

از مادّۀ«غدر»به معنى«ترك گفتن چيزى»است. به‌همين‌جهت كسى كه پيمان و عهد خود را بشكند و ترك كند مى‌گويند غدر كرده است و اين كه به گودالهاى آب «غدير»مى‌گويند به خاطر آن است كه مقدارى از آب باران در آنها رها و ترك شده است.

آيۀ مورد بحث بخشى از چگونگى قيامت را تشريح مى‌كند و مى‌گويد:«...ما همۀ آنها(انسانها)را در اين هنگام محشور مى‌كنيم به گونه‌اى كه حتى يك نفر را ترك نخواهيم گفت»فَلَمْ نُغٰادِرْ مِنْهُمْ أَحَداًكهف47/.(ج 452/12.)

غ د ق

غدق:(جن16/.)[**]

بر وزن«شفق»به معنى«آب فراوان»است(غدق العين:چشمه بسيار پرآب شد).

با توجه به معنى آيه كه مى‌گويد:«اگر آنها(جن و انس)بر طريقۀ(ايمان)استقامت ورزند ما آنها را با آب فراوان سيراب مى‌كنيم»مقصود اين است كه باران رحمت خود را بر آنها فرومى‌باريم و منابع و چشمه‌هاى آب حياتبخش را در اختيارشان مى‌گذاريم و آنجا كه آب فراوان است همه چيز فراوان است و به اين ترتيب آنها را مشمول انواع نعمتها قرار مى‌دهيم.(ج 121/25.)

[*]...وَ حَشَرْنٰاهُمْ فَلَمْ نُغٰادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً.كهف47/.

[**]وَ أَنْ لَوِ اسْتَقٰامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنٰاهُمْ مٰاءً غَدَقاً.جن16/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3