به اين ترتيب يكى ديگر از نامهاى قيامت«يوم التّغابن»روز غبن‌هاست،روزى است كه«غابن»(برنده)و«مغبون»(بازنده)شناخته مى‌شوند،روزى كه روشن مى‌شود چه كسانى در تجارت خود در عالم دنيا گرفتار غبن و زيان و خسران شده‌اند! نامگذارى سورۀ تغابن نيز به‌همين‌جهت است كه روز قيامت روز تغابن و مغبون شدن گروهى و برنده شدن گروه ديگر است.(ج 181/24 و 194-195.)

غ ث أ

غُثٰاء:(مؤمنون41/.)[*]

قوم ثمود براثر صيحۀ آسمانى همچون«غُثاء»گشتند.غُثاء در اصل به معنى گياهان خشكيده‌اى است كه به صورت بسيار درهم ريخته بر روى سيلاب قرار دارد[**]،همچنين به كفهايى كه روى ديگ در حال جوشيدن پيدا مى‌شود نيز«غُثاء»مى‌گويند.

آيۀ مورد بحث بازگوكنندۀ سرنوشت قوم ثمود است،مى‌فرمايد:«سرانجام صيحۀ آسمانى آنها را به حق فروگرفت و ما آنها را همچون خاشاك بر سيلاب(غُثاء)قرار داديم، دور باد از رحمت خدا قوم ستمگر».

تشبيه اجساد بى‌جان قوم ثمود به«غُثاء»اشاره به نهايت ضعف و ناتوانى و درهم شكستگى و بى‌ارزش بودن آنهاست،چرا كه خاشاك روى سيلاب از هر چيز بى‌ارزشتر و سبكتر است،نه از خود اراده‌اى دارد و نه بعد از گذشتن و فرونشستن سيلاب اثرى از آن باقى مى‌ماند[***].(ج 242/14،ج 387/26.)

[*]فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنٰاهُمْ غُثٰاءً فَبُعْداً لِلْقَوْمِ الظّٰالِمِينَ .مؤمنون41/.

[**]فَجَعَلَهُ غُثٰاءً أَحْوىٰ .«سپس آن را(چراگاه)خشك و سياه قرار داد»اعلى5/.

[***] بعضى مادّۀ«غُثاء»را هم يايى و هم واوى مى‌دانند و بعضى نيز گفته‌اند كه همزۀ غثاء منقلب از ياءاست.«تبيين اللغات لتبيان الآيات»

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3