غبرة:(عبس40/.)[*]

بر وزن«غلبة»از«غبار»به معنى باقى‌ماندۀ خاكى است كه از زمين برخاسته و بر چيزى نشسته( خاك‌آلود و غم گرفته).

آيۀ مورد بحث به گوشه‌اى از صحنۀ رستاخيز اشاره مى‌كند و به بيان معاد و گوشه‌اى از حوادث آن روز و سرنوشت مؤمنان و كافران مى‌پردازد.در آن روز هركدام از انسانها وضعى دارد،صورتهايى در آن روز گشاده و نورانى است(خندان و مسرور)«و صورتهايى در آن روز غبارآلود است»وَ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهٰا غَبَرَةٌ).

صيحۀ گوش خراش محشر همه را از خواب مرگ بيدار مى‌كند و انسان را در برابر اعمالش قرار مى‌دهد و آن‌چنان اوضاع محشر هولناك است كه انسان عزيزترين عزيزانش را فراموش مى‌كند.بنابراين بايد بينديشد كه در آن روز چهره‌اى خندان و مسرور و نورانى داشته باشد،نه چهره‌اى زشت و عبوس و تاريك و غبار آلوده و از هم اكنون خود را براى آن روز آماده كند.(ج 160/26.)

غ‌ب‌ن

تَغابن:(تغابن9/.)[**]

از باب تفاعل و مادّۀ اصلى آن«غبن»است و معمولا در مورد كارهايى گفته مى‌شود كه دوجانبه باشد مانند تعارض و تزاحم و...اين معنى در مورد قيامت ممكن است به اين ترتيب باشد كه تعارض گروه مؤمنان و كافران نتيجه‌اش در قيامت ظاهر مى‌شود و در حقيقت روز قيامت روز ظهور تغابن است.

[*]وَ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهٰا غَبَرَةٌ .عبس40/.

[**]...ذٰلِكَ يَوْمُ التَّغٰابُنِ ...«...آن روز،روز تغابن است(روزى كه معلوم مى‌شود چه كسانى مغبونشده‌اند)...»تغابن9/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3