اسم فاعل به معنى«كننده و انجامدهندۀ كار»است.در اين آيه
براى اين كه ارتباط پيروزى و نجات آدمى با اعمال و كردار او قطع نشود،مىفرمايد:«من
هرگز عمل هيچ عمل كنندهاى از شما را ضايع نمىكنم»أَنِّي لاٰ أُضِيعُ عَمَلَ
عٰامِلٍ مِنْكُمْآل عمران 195/.
در اين جمله،هم اشاره به اصل عمل شده و هم اشاره به عامل و
كنندۀ كار،تا معلوم شود كه محور اصلى پذيرش و استجابت دعا،اعمال صالح ناشى
از ايمان است و درخواستهايى فورا به اجابت مىرسد كه بدرقۀ آن عمل صالح بوده
باشد.و براى اين كه تصوّر نشود كه اين وعدۀ الهى اختصاص به دستۀ معينى
دارد صريحا مىفرمايد:«اين عملكننده خواه مرد باشد يا زن تفاوتى نمىكند»زيرا
همۀ شما در آفرينش به يكديگر بستگى داريد.
در آيۀ 121 سورۀ هود[**]به
واژۀ«عاملون»بر مىخوريم،در اين آيه خداوند به پيامبر(ص)دستور مىدهد كه تو
نيز در مقابل سرسختيها و لجاجتهاى دشمن،همان بگو كه بعضى از پيامبران پيشين به اين
افراد مىگفتند:
«به آنها كه ايمان نمىآورند بگو هرچه در قدرت داريد انجام دهيد و
از هيچ كارى فروگذار نكنيد،ما هم آنچه در توان داريم انجام خواهيم داد»إِنّٰا عٰامِلُونَهود121/.
در آيۀ 60 سورۀ توبه[***]به
جملۀ عامِلينَ عَلَيها بر مىخوريم كه در اين آيه منظور از «عاملين»، جمعآورىكنندگان
زكات هستند.اين گروه در حقيقت كارمندان و كاركنانى
[*]فَاسْتَجٰابَ
لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لاٰ أُضِيعُ عَمَلَ عٰامِلٍ مِنْكُمْ مِنْ
ذَكَرٍ أَوْ أُنْثىٰ ...«خداوند درخواست آنها(صاحبان خرد)را
پذيرفت(و فرمود)من عمل هيچ عمل كنندهاى از شما را،خواه زن باشد يا مرد
ضايعنخواهم كرد...»آل عمران195/.