ع ز ب

يَعْزُبُ:(سبأ3/.)[**]

مصدرش«عزوب»در اصل به معنى«دور شدن از خانواده براى به دست آوردن و يافتن مرتع از جهت گوسفندان و چهارپايان»است و سپس به هر نوع پنهان شدن و غايب گشتن اطلاق شده است(عَزَبَ عَنّى:از من دور و يا از من پنهان شد).

و به همين مناسبت به مردان يا زنانى كه از همسر خود دور مانده‌اند«عزب»يا«عزبه» گفته مى‌شود.آيه مى‌گويد:«خداوندى كه از غيب آگاه است و به‌اندازۀ سنگينى ذرّه‌اى در آسمانها و زمين از علم او دور(پنهان) نخواهدماند...»سبأ3/.(ج 328/8،ج 14/18.)

ع ز ر

عزَّروه:(اعراف157/.)[***]

از«تعزير»به معنى«حمايت و يارى كردن»(آميخته با احترام و بزرگداشت)است و بعضى گفته‌اند در اصل به معنى«منع كردن»است،اگر منع و جلوگيرى از دشمن باشد

[*]قاموس قرآن،مادّۀ«عرى».

[**]...عٰالِمِ الْغَيْبِ لاٰ يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقٰالُ ذَرَّةٍ فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ لاٰ فِي الْأَرْضِ ...سباء3/.

[***]...فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَ عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ ...«...آنها كه به او ايمان آوردند و حمايتش كردند و ياريشنمودند...»اعراف157/.و نيز آيۀ 12 سورۀ مائده:...وَ آمَنْتُمْ بِرُسُلِي وَ عَزَّرْتُمُوهُمْ ...«...و بهرسولان من ايمان بياوريد و آنها را يارى كنيد...».

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3