برنامۀ تربيتى خداوند نسبت به بندگان چنين است كه تا آخرين
مرحله به آنها فرصت مىدهد و هرگز مانند جبّاران روزگار فورا اقدام به مجازات نمىكند
و عجله از خود نشان نمىدهد،بلكه رحمت واسعۀ او هميشه ايجاب مىكند كه حد
اكثر فرصت را به گناهكاران بدهد و آيه مىگويد:
«اگر(خدا)مىخواست آنها(كافران)را به اعمالشان مجازات كند هرچه
زودتر عذاب را بر آنها مىفرستاد...» غفران خداوند ايجاب مىكند كه توبهكاران را
بيامرزد و رحمت او اقتضا مىكند كه در عذاب غير آنها تعجيل نكند شايد به صفوف توبهكاران
بپيوندند،ولى عدالت او هم اقتضا مىكند وقتى طغيان و سركشى به آخرين درجه رسيد
حسابشان را صاف كند و اصولا بقاى چنين افراد فاسد و مفسد كه اميدى به اصلاحشان
نيست از نظر حكمت آفرينش معنى ندارد،بايد نابود شوند و زمين از لوث وجودشان پاك
گردد.(ج 477/12.)
از باب«استفعال»(استعجال)به معنى«كارى را به شتاب خواستن»و يا پيش
از وقت چيزى را طلبيدن است و در اصل از مادّۀ«عجله»گرفته شده و با توجه به
آيۀ مورد بحث كه مىگويد:
«...عجله نكنيد،من آيات خود را بزودى به شما نشان مىدهم»اين سؤال
پيش