نام کتاب : شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه نویسنده : شریعتمداری، جعفر جلد : 3 صفحه : 108
مىآيد
كه اگر انسان طبيعتا عجول است پس چرا به دنبال آن نهى از عجله مىكند و مىگويد:«فَلاٰ تَسْتَعْجِلُونِ»آيا
اين دو با هم متضاد نيست؟ در پاسخ مىگوييم با توجه به اصل اختيار و آزادى
ارادۀ انسان و قابل تغيير بودن صفات و روحيات و ويژگيهاى اخلاقى،هيچگونه
تضادى در كار نيست،چرا كه با تربيت و تزكيۀ نفس مىتوان اين حالت را دگرگون
ساخت.(ج 410/13.)
به معنى«نعمتهاى زودگذر يا دنياى زودگذر»است،چنان كه در آيۀ
20 سورۀ قيامت مىخوانيم:
...بَلْ تُحِبُّونَ
الْعٰاجِلَةَ وَ تَذَرُونَ الْآخِرَةَ .«...بلكه
دنيا را دوست مىداريد و آخرت را رها مىكنيد»قيامت20/ و 21.
به هر حال آيۀ 18 سورۀ اسراء كه آيۀ مورد بحث
ماست به همان حبّ دنيا اشاره مىكند و مىگويد:
«كسانى كه هدفشان همين زندگى زودگذر دنياى مادى باشد،ما آن مقدار
را كه بخواهيم به هركس صلاح بدانيم در همين زندگى زودگذر مىدهيم،سپس جهنّم را
براى او قرار خواهيم داد...» قابل توجه اين كه نمىگويد هركس به دنبال دنيا
برود،به هرچه بخواهد مىرسد، بلكه دو قيد براى آن قائل مىشود،اوّل اين كه تنها
بخشى از آنچه مىخواهد به آن مىرسد، همان مقدارى را كه ما بخواهيم(ما نَشاء).
ديگر اين كه همه افراد به همين مقدار نيز نمىرسند،بلكه تنها گروهى
از آنها به بخشى از متاع دنيا خواهند رسيد،آنها كه بخواهيم(لِمَن نُريد).و به اين
ترتيب نه همۀ دنياپرستان به دنيا مىرسند و نه آنها كه مىرسند به همۀ
آنچه مىخواهند مىرسند.(ج 63/12.)