و ترقيم نموده، بعناية اللّه العزيز [1] العلّام در شهر شعبان همان عام زينت اتمام و حليۀ اختتام پذيرفته، آن را موسوم و مسمّى به «مقامع الفضل» [2] و ملقّب به «اصار رشت» [3]- كه هر يك از اين دو كلمه جداگانه تاريخ آن است [4]- نمود.

و از غرائب آنكه: عنوانات مسائل و جمل اسم شريف نوّاب عالى- أعنى:

«هدايت خان گيلانى» كه علّت غائيّۀ تأليف مزبور بود- نيز با تاريخ موافق، و با اسم و لقب مطابق [5]، و چون علل أربع متلائم و متعانق نمود، استدعاء از اهل فضل و دانش چنان است كه در وقت مرور و مطالعه چنانچه بر خطائى اطّلاع يابند، و عيبى در آن بينند، به گزلك [6] عطوفت [* 4]، حكّ و اصلاح نمايند، و به چشم عيبجوئى در آن ننگرند.

[1] ج: العليم.

[2] مقامع جمع قمعة بر غير قياس آمده است، و قمعة يعنى: طرف حلقوم، برگزيده و خيار مال، برگزيدۀ چيزى، و همچنين مقامع جمع مقمعه نيز مىباشد و آن به معنى گرز است، و معناى «برگزيدۀ چيزى» با نامگذارى مناسبت دارد (تاج العروس: 22/ 75، قاموس المحيط: 3/ 77 و 78).

[3] اصار: زنبيل (لغتنامه دهخدا: 7/ 2716).

[4] طريق محاسبه (مقامع الفضل) به حساب ابجد به اين شرح است:

م 40، ق 100، الف 1، م 40، ع 70، الف 1، ل 30، ف 80، ض 800، ل 30، كه مجموع اينها (1192) مىباشد.

و طريق محاسبۀ (اصار رشت) به حساب ابجد به اين شرح است:

الف 1، ص 90، الف 1، ر 200، ر 200، ش 300، ت 400، كه مجموع اينها (1192) مىباشد.

[5] هدايت خان گيلانى به حساب ابجد عدد (1192) مىشود، به اين شرح:

ه5، د 4، الف 1، ى 10، ت 400، خ 600، الف 1، ن 50، ك 20 ى 10، ل 30، ى 1، كه مجموع (1192) مىشود.

[6] گزلك: نوعى از قلمتراش كه سر آن برگشته و دنبالهاش باريك باشد، كارد كوچك دسته دراز، (لغتنامه دهخدا: 41/ 291).