[27]: حاشيۀ صفحۀ (52) متن كتاب

اگر وصيت به نهجى باشد كه موقوف به رضاى ورثه نباشد ايشان را تسلطى نمىباشد و بايد به مضمون وصيت عمل نمايند مثل آنكه وارث منحصر به يك پسر و دو دختر باشد و وصيّت كند كه مجموع تركه را ميان اولاد بالسويه قسمت كنند، زيرا كه در اين صورت ثلث خود را به دختران داده است و موقوف به رضاى پسر نيست، منه (رحمه اللّه).

[28]: حاشيۀ صفحۀ (70) متن كتاب

فاضل قاضى حسين ميبدى شافعى در «شرح ديوان مرتضوى» از حكيم شمس الدين شهرزورى در «تاريخ الحكما» چنين نقل كرده است كه: وبائى در زمان افلاطون پيدا گرديد و مردم را مذبحى بود به شكل مكعب و وحى آمد به يكى از انبياء بنى اسرائيل كه تضعيف آن مذبح كنند تا وبا مرتفع شود ايشان در پهلوى آن مذبح مثل آن بساختند و وبا زيادتر شد صورت حال با نبىّ بگفتند وحى آمد كه ايشان در پهلوى آن مذبح مثل آن بساختند و اين نه تضعيف مكعب است پس استغاثه به افلاطون كردند، گفت: شما را نفرت از هندسه بود حق تعالى شما را به اين صورت تنبيه فرمود هرگاه كه استخراج خطّين ميان خطّين بر نسبت واحده توانند كرد مقصود حاصل گردد.

و تحقق كلام در اين مقام آنكه: خط «الف، ج» را طول مذبح فرض و خط «الف، ج» را ضعف آن بر وجهى كه زاويه «ب، الف، ج» قائمه باشد، تتميم سطح «الف، ب، د، ج»، و وصل قطر «الف، د» و تنصيف او بر نقطۀ «ط» و اخراج خطّين «د، ج» و «د، ب» به استقامت كنيم و كنار مسطره بر نقطه الف نهيم و او را تحريك كنيم بر خطين مخرجين تا خطّين «ب، ط» و «ه، ط» متساوى شوند اكنون «الف، ب» و «ب، ه» و «د، ج» و «ح، الف» اربعۀ متواليهاند بر نسبت واحده يعنى نسبت «الف، ب» به «ب، ه» چون نسبت «ب، ه» به «د، ح»، و چون نسبت «د، ح» به «ح، الف»، براى آنكه اگر قطر «ب، ح» كه